به گزارش پایگاه خبری بورس پرس، منصور یزدی زاده درخصوص گزارش عملکرد ذوب آهن با اشاره به اینکه از سال ۷۳ به عنوان کارشناس در این شرکت شروع به کار کرده و امروز در این جایگاه قرار گرفته در برنامه زنده اینستاگرامی اعلام کرد: بطور قطع زمانی که فردی از بدنه این مجموعه کار را آغاز کند، آگاه به شرایط، نقاط ضعف و قوت می شود.
زمان حضور در شرکت ملی فولاد، صحبت از واگذاری ذوب آهن شد که به عنوان کارشناس با این تصمیم مخالفت کرده و بعد از بازگشت به ذوب آهن با توجه به ظرفیت ها باید در عمل از نظر دفاع می شد. بنابراین برنامه ها بر این اساس طرح ریزی شد.
صحبت های غیرکارشناسی در مورد نوع تولید ذوب آهن
بیش از ۷۵ درصد تولید فولاد دنیا همانند ذوب آهن است و تصور غلطی وجود دارد که الگوی تولید ذوب آهن را قدیمی بداند و با حرف غیرکارشناسی عنوان شود دلیل سوددهی پایین ذوب آهن شیوه قدیمی تولید آن به روش کوره بلند است. ذوب آهن از یارانه انرژی بهره کمتری می برد در حالی که معیار سنجش برای شرکت های فولادی آنهایی هستند که یارانه دریافت می کنند. هزینه حامل های انرژی برای ذوب آهن ۵۰ درصد قیمت تمام شده است در حالی که برای دیگر شرکت ها ۸ تا ۱۰ درصد است و باید توجه داشت که تفاوت نرخ انرژی بر روی قیمت تمام شده محصولات ذوب آهن تاثیرگذار است.
ذوب آهن در گذر زمان بیشتر تجهیزات و فناوری ها را به روز کرده و در شرایطی که از یارانه انرژی بهره مند نیست برای اینکه در مقیاس جهانی بماند، چاره ای به جز تولید محصول با ارزش افزوده بالا ندارد. به همین دلیل به سمت تولید ریل پیش رفت. از سوی دیگر باید هزینه های تولید را مدیریت کند تا در داخل رقابت پذیر باشد. ذوب آهن امروز توان تولید محصولاتی دارد که از نظر کیفیت و سودآوری در مقیاس جهانی قابل رقابت است.
اگرچه صنعت فولاد زیاد سودآور نیست اما برای دولت ها استراتژیک است. با نگاهی واقع بینانه می توان با تکیه بر توان کارشناسان، دانش، تجربه ذوب آهن ، الگوی تولید محصولات مورد نیاز و حتی محصولات صادراتی را به این شرکت را پیشنهاد داد. چراکه ذوب آهن توان تولید دارد. امروز در سبد به ترتیب محصولاتی همچون ریل، انواع کلاف، تیرآهن، شمش های کیفی و در آخر میلگرد دارای ارزش افزوده بالا هستند.
وضعیت تولید ریل در ذوب آهن
پیشنهاد تولید ریل در ذوب آهن در سال ۷۵ مطرح شد و قرار بود این کار در کارگاه نورد ۶۵۰ انجام شود اگرچه ذوب آهن در سال ۷۲ نخستین تجربه تولید ریل را داشت اما در آن زمان تجهیزات تخصصی تولید این محصول را در اختیار نداشت. در آن زمان البته طرح های دیگری به غیر از ریل در اولویت قرار گرفت. ذوب آهن زمانی کلید طرح توازن را زد و فولاد سبا در ذوب آهن اجرا شد. اگرچه بعدا این مجموعه به فولاد مبارکه واگذار شد و به نوعی در آن زمان پروژه های خوبی در ذوب آهن کلید زده شد و به نوعی پروژه تولید ریل به حاشیه رفت.
از سوی دیگر در آن زمان با توجه به واردات راحت ریل این محصول در داخل زیاد طرفدار نداشت و این وضعیت تا سال ۸۴ ادامه یافت و تفاهم نامه ای بین ذوب آهن و وزارت راه برای تولید ریل U۳۳ و در مرحله دوم توسعه زیرسقفی و در مرحله سوم راه اندازی کارگاه تخصصی تولید ریل منعقد شد. در نهایت با تلاش های صورت گرفته در سال ۹۲ با همراهی هیات مدیره پروژه ریل کلید خورد و این محصول استراتژیک در کارگاه نورد ۶۵۰ تولید می شود.
اگر ذوب آهن تنها بخواهد در کارگاه نورد ۶۵۰ ریل تولید کند بخصوص بعد از نصب اره و دریل، ظرفیت تولید ریل تا ۴۰۰ هزار تن را خواهد داشت اما به دلیل اینکه کارگاه نورد ۶۵۰ کارگاهی استراتژیک است در آن انواع نورد، تیرآهن، آرک و … تولید و به نوعی سبد مورد نیاز محصولات در این کارگاه تولید می شود. در حال حاضر ذوب آهن سالانه توان تولید نیاز ریل را بطور کامل دارد. در بهترین شرایط توان تولید سالانه ۱۲۰ هزار تن انواع ریل و توان صادراتی این محصول وجود دارد. با ورود تجهیزات ریل، انواع محصولات استراتژیک همچون تیرآهن های H و یا آرک را در کارگاه تولید ریل، تولید می شود.
سال گذشته قرارداد صادرات ریل به افغانستان منعقد شد که به دلیل مباحث تحریمی با دخالت آمریکا اجازه این کار داده نشد البته تقاضا برای ریل ذوب آهن وجود دارد و عملیاتی کردن آن دنبال می شود. تولید ریل دروازه ای برای ذوب آهن جهت تولید محصولات استراتژیک با محصولات ارزش افزوده بالا است و نگاه بر بازار داخل نیست.
در افق ۱۴۰۴ کشور باید به ۲۵ هزار کیلومتر ریل می رسید که امروز تنها ۱۳ هزار کیلومتر ریل گذاری شده البته به گفته وزیر وقت راه تا سال گذشته رکورد ریل گذاری با ۷۰۰ کیلومتر ریل های تولیدی ذوب آهن شکسته شد و به نوعی ذوب آهن با تولید ریل توانایی های دیگر را اثبات کرد.
ایرادات قیمت گذاری دستوری
بحث قیمت های دستوری ریشه در تاریخ ذوب آهن دارد. این درد مزمن است و دیوار فولادی ها در این خصوص همیشه کوتاه است. پیش از قیمت گذاری دستوری باید دید تولیدکنندگان از کجا رانت می گیرند و کجا سنگ آهن رایگان می برد. باید زنجیره فولاد را مورد بررسی قرار داد. امروز عدم تعادلی در زنجیره فولاد ایجاد شده در حالی که باید در زنجیره فولاد تعادل ایجاد شود. ذوب آهن انرژی را بصورت آزاد دریافت می کند و برخلاف آنچه گفته می شود هزینه بالایی برای نیروی انسانی پرداخت می کند از سوی دیگر در تامین سنگ آهن دچار مشکل است.
ذوب آهن ۸ درصد تولید فولاد داخل را برعهده دارد و باید ۸ درصد سنگ آهن را تحویل این شرکت داد. ذوب آهن خواهان حداقل ۶ میلیون تن سنگ آهن است و با توجه به اینکه یارانه انرژی نمی گیرد همواره در تامین سنگ آهن از قافله عقب می ماند و دچار مشکل می شود. ذوب آهن تولیدکننده زغال سنگ و از سوی دیگر برای جبران کمبود زغال سنگ کیفی داخلی نیازمند واردات است. برای تولید فولاد، کوره بلند همانند یک انسان زنده نیازمند خوراک خوب و باکیفیت سنگ آهن و کک است.
از زمانی که قیمت زغال سنگ منطقی شد شرایط تولید ذوب آهن بهتر شد. با توجه به کیفیت زغال سنگ داخلی نیاز به واردات ۲۰ تا ۳۰ درصدی این محصول وجود دارد. حتی اگر چهار برابر تولید امروز، تولید زغال سنگ داخلی افزایش یابد باز هم نیاز به واردات ۳۰ درصد زغال سنگ وجود دارد.
بدقولی وزارت صنعت در تامین سنگ آهن ذوب آهن
برای ذوب آهن تامین آب و سنگ آهن مهم است. اگر سرمایه گذاری در عمق نشود تا ۱۱ سال آینده با کمبود سنگ آهن مواجه خواهیم شد. به جای سرمایه گذاری در تامین موارد اولیه مورد نیاز صنعت فولاد به سمت توسعه فولاد اقدام شده است. ذوب آهن تنها شرکتی است که سنگ آهن دانه بندی مصرف می کند و به میزان ۶ میلیون تن مواد آهن دار نیاز دارد که از این میزان یک میلیون تن گندله و کنسانتره و ۵ میلیون تن سنگ آهن با عیار بالای ۶۰ نیاز دارد.
سال گذشته ذوب آهن به واسطه دستور سرپرست وزارت صنعت، کوره بلند شماره یک را راه اندازی کرد و قرار شد سنگ آهن مورد نیاز آن تامین شود اما این کار نشد در حالی که طبق وعده این کار انجام شد.
راهکارهای ذوب آهن برای حل مشکل تامین مواد اولیه
سال جاری با وجود مشکلات آب و برق به واسطه راه اندازی کوره شماره یک، تولید چدن با رشد همراه شد. در حال حاضر سه کوره ذوب آهن به شدت نیازمند سنگ آهن است. اگر قرار است دولت فکری به حال سنگ آهن ذوب آهن نکند این شرکت به سمت واردات خواهد رفت در این شرایط قیمت گذاری دستوری برای محصولات این شرکت معنا ندارد و صادرات به صرفه خواهد بود.
از سوی دیگر وقتی به ذوب آهن سنگ آهن نمی دهند تنها می توان تولید محصولات کیفی داشت و محصولاتی همچون میلگرد را دیگر نباید تولید کرد. ذوب آهن نیازمند حمایت منطقی است و مشکل تامین مواد اولیه برای سه کوره بلند با گنجایش ۵ هزار مترمکعب دارد و اگر مواد اولیه کیفی مورد نیاز بطور کامل تامین شود، تولید سالانه این سه کوره باید بالای ۶۰۰ هزار تن باشد اما امروز این امکان وجود ندارد. اگر مواد اولیه مورد نیاز تامین نشود، ناچار به جای سنگ آهن، گندله جایگزین می شود. اگرچه هزینه های تولید افزایش می یابد اما چاره ای جز این نخواهیم داشت. چرا که اکنون در مسیر تولید محصولات با ارزش افزوده و سودآوری قرار گرفته است.
نگاه مثبت ذوب آهن به ساخت یک میلیون واحد مسکونی
امروز کشور نباید با داشتن ظرفیت زمین و تولید محصولات مختلف ساختمانی دغدغه مسکن داشته باشد. بنابراین باید در اتاق فکری موانع تولید را بررسی کرد. ذوب آهن به عنوان تولیدکننده محصولاتی همچون انواع تیرآهن های H و … به افزایش تولید مسکن کمک کند. این اتاق فکر باید دغدغه های تولید کنندگان زنجیره تولید مسکن از جمله فولادی ها، کاشی، سیمان و … را برطرف کند. در این شرایط شاید طی سه سال بتوان به ساخت یک میلیون واحد رسید.
چشم انداز مطلوب سهام ذوب آهن
در زمانی مدیرعاملی ذوب آهن این شرکت ۲ هزار میلیارد تومان زیان انباشته داشت اما به مرور شرایط و نگاه بانک ها به این مجموعه تغییر کرد. اگر تورم را از قیمت صنعت و فلزات اساسی خارج کرد، سود خالص در سال ۹۹ باید ۷۰۰ تا ۱۰۰۰ میلیارد می شد. همچنین سال ۹۷ در مقایسه با سال ۹۶ رشد تولید این شرکت ۵ درصد بود. سال ۹۸ در مقایسه با سال ۹۷ رشد تولید ۴ درصدی را تجربه کرد و در کنار آن به دنبال کاهش هزینه های تولید بود.
مجموعه اقدامات مدیریتی از سال ۹۷ تا سال ۹۹ در تولید محصولات با ارزش افزوده، تلاش نیروها و … موجب شد تا ذوب آهن در مسیر سودآوری قرار گیرد.
سال جاری در کنار مشکل تامین مواد اولیه با توجه به سرمایه گذاری در حوزه آب و با وجود مشکل تامین برق و خروج نیروگاه ها از مدار ۱۰ درصد رشد تولید داشت.
در حال حاضر نقش حامل های انرژی در ذوب آهن ۵۰ درصد است و این موضوع موجب افزایش ریسک تولید شرکت می شود. با وجود تمام این مشکلات سهامداران باید به آینده این شرکت امیدوار باشند و اگرچه امروز ذوب آهن در فرابورس است اما درخواست ورود به بورس داده شده که البته هنوز قطعی نشده است.
برنامه های توسعه ذوب آهن سرمایه گذاری بر محصولات با ارزش افزوده بالا
با رصد سهام ذوب آهن اقبال از این سهام توسط صندوق های بازنشستگی و صندوق های خصوصی بیشتر بود. ذوب آهن سه سال تمام سود شناسایی می کرد اما زیان انباشته داشت و سال جاری به ۱۰۰۰ میلیارد تومان سود انباشته رسید. بنابراین از سال جاری به بعد باید بر روی سهام ذوب آهن تمرکز کرد.
ذوب آهن به دلیل بالا بودن قیمت تمام شده محصولات، تمرکز را بر تولید محصولات با ارزش افزوده بالا همچون ریل، تولید ورق برای سازه های فولادی جهت ساخت یک میلیون واحد مسکونی دولت، انواع تیرآهن های H و … گذاشته است. در حوزه آب در پروژه انتقال آب از خلیج فارس به اصفهان سرمایه گذاری و در قالب قرارداد BOT در پروژه خرید و تصفیه پساب با شرکت آبفای استان مشارکت و سرمایه گذاری کرده است.
تلگرام اصلی بورس پرس : t.me/boursepressir
انتهای پیام