درحالی مجوز افزایش سرمایه ۲۹۰ درصدی پلی اکریل ایران ناشی از سه دلیل صادر شده که مدیران و سهامداران این شرکت در مواجه با این رویداد ، حداقل ۴ راه دارند.
به گزارش پایگاه خبری بورس پرس، در پی صدور مجوز افزایش سرمایه 290 درصدی پلی اکریل ایران که چهارشنبه گذشته توسط سازمان بورس و بعد از دو بار ارایه ناقص مدارک و خارج شدن از دستور کار صادر شد، سهامداران این شرکت با نگرانی منتظر واکنش مدیران و مسئولان و همچنین بازگشایی نماد بعد از توقف از 15 فروردین شدند.
همچنین در سومین درخواست هم نواقصی وجود داشت که با برگزاری جلسه ایی با مدیران این شرکت، موارد اعلام شد تا نسبت به رفع آن یا خارج کردن پرونده از دستور کار سازمان اقدام شود تا اینکه بالاخره مجوز قانونی با درصد بسیار کمتر از رقم مدنظر سهامداران و اعلامی صادر شد.
در این رابطه حسن امیری معاون سازمان بورس دیروز توضیحاتی در این باره و شائبه تبعیض درخواست افزایش سرمایه "شپلی و پلاسک" به فارس داد. از سوی دیگر تماس های بورس پرس با مدیران این شرکت در روزهای آخر هفته به نتیجه نرسیده که امید است در اولین فرصت مدیران پلی اکریل در مورد آینده این شرکت و با توجه به مجوز افزایش سرمایه توضیحاتی ارایه دهند تا سهامداران متعدد و نگران آن در جریان برنامه های آتی باشند.
براساس این گزارش، سهامداران این شرکت با توجه به نکات اعلامی مدیران پلی اکریل در مجمع سالانه 30 فروردین و گزارش حسابرس، منتظر مجوز افزایش سرمایه 1185 درصدی از تجدید ارزیابی بودند اما سازمان بورس با 290 درصد ( از 49.1 به 191.7 میلیارد تومان) موافقت کرد تا این شرکت طی 60 روز فرصت داشته باشد از این مجوز استفاده کند.
بررسی ها نشان می دهند از درخواست ارایه شده (حدود 567 میلیارد تومان) ، 270 میلیارد تومان مربوط به تجدید ارزیابی ماشین آلات، حدود 142 میلیارد تومان زمین، 105 میلیارد تومان ساختمان و 50 میلیارد تومان هم نرم افزارها و حق مالکیت برخی موارد بود.
در رابطه با دلایل صدور مجوز افزایش سرمایه 290 درصدی ، سازمان بورس در معدود دفعات در صدور مجوز، توضیحاتی ارایه و اعلام کرده است: مابقی مبلغ افزایش سرمایه درخواستی از محل مازاد تجدید ارزیابی داراییها (ساختمانها و تاسیسات، ماشین آلات، لوازم آزمایشگاهی، وسائط نقلیه و حق الامتیاز ها و نرم افزارها) به مبلغ 925ر825ر812ر395ر4 ریال به دلایل زیر مورد موافقت این سازمان قرار نگرفت:
1. عدم خروج شرکت از شمولیت مفاد ماده 141 لایحۀ قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
2. وجود زیان ناخالص، زیان عملیاتی و زیان خالص در پایان سالهای مالی 1393 و 1394
3. رشد قابل توجه هزینه استهلاک در دورههای بعد از تجدید ارزیابی دارائیهای استهلاکپذیر و افزایش زیان شرکت در سالهای آتی.
براساس این گزارش، بررسی ها نشان می دهند از میان این 3 دلیل ، بند اول و سوم نقش زیادی داشته اند و در این میان، بند سوم عامل مهمی بشمار می رود.
چرا که برآوردها حکایت از هزینه استهلاک حدود 40 میلیارد تومانی سالانه در صورت افزایش سرمایه 1185 درصدی داشتند که در مقایسه با سایر شرکت ها بسیار زیاد و موجب نگرانی مسئولان در بحرانی تر شدن شرکت شده است. به طوریکه به فرض نبود بند اول هم امکان افزایش سرمایه مدنظر مدیران پلی اکریل نبود. همچنین اگر این هزینه استهلاک متصور نبود و تمام درخواست افزایش سرمایه از محل زمین بود، با وجود عدم خروج از ماده 141 ، امکان صدور مجوز افزایش سرمایه 1185 بود.
با این همه ، مجوز افزایش سرمایه "شپلی" با تمام فراز و نشیب ها صادر شده و به نظر می رسد مدیران و سهامداران آن در مواجه با این رویداد، حداقل 4 راه دارند که می تواند مورد توجه قرار گیرد. اما آنچه اهمیت دارد، باید تصمیمی اتخاذ شود تا منافع سهامداران مخصوصا" حقیقی ها به بهترین شکل حفظ شود:
1- به همین مجوز افزایش سرمایه 290 درصدی بسنده و اقدام شود که مسلما" این راه نمی تواند معقول باشد.
2- مدیران شرکت طبق مقررات و دستورالعمل، خواهان رسیدگی مجدد سازمان بورس به درخواست ارایه شده شوند که این راه شاید قدم اولیه برای بهتر شدن شرایط باشد.
3- نسبت به دعوت سهامداران به مجمع فوق العاده در مهلت 60 روزه اقدام نشود تا مجوز خود به خود باطل شود و یا در صورت برگزاری مجمع ، سهامداران با این افزایش سرمایه موافقت نکنند. این راه هم زمان بر و هزینه بر بوده و نامعقول است.
4- پلی اکریل در حالی زمین دیگری برای تجدید ارزیابی دارایی ندارد که درصورت افزایش سرمایه از این محل هم ، در عمل پولی وارد شرکت نمی شد تا قادر به حل مشکلات شود . بنابراین می تواند برای تحقق اهداف مدنظر از هر طریقی مانند جلب حمایت ویژه دولت، دریافت تسهیلات ارزان قیمت ، جلب مشارکت سرمایه گذار خارجی و یا آورده نقدی سهامداران، منابع لازم برای تامین نقدینگی مورد نیاز مواد اولیه را به دست آورد و با ارایه برنامه راهبردی میان مدت، مقدمات خروج شرکت از زیان و سپس تحقق سودآوری را فراهم آورد.
با این اوصاف شاید راه کارهای دیگری هم قابلیت اجرا داشته باشد که می تواند با همفکری و مهمتر از همه با مشارکت همگانی موجب شود تا این شرکت مهم صنعت نساجی و قدیمی بتواند از بحران کنونی خارج شود.
انتهای پیام