صندوق ها ۷۵ درصد سرمایه ها را جذب کردند

به گزارش پایگاه خبری بورس پرس،این روزها بازار رقابت صندوق های متنوع سرمایه گذاری با بانکها زیر ذره بین بانک مرکزی قرار گرفته و به نظر می رسد آنها به رقیبی جدی برای سپرده گذاری در بانکها تبدیل شده اند.

در حال حاضر بانک ها می توانند به سپرده های یک ساله مردم 15 درصد سود بدهند و تخطی آنها از این مصوبه تبعات جدی برای آنها به دنبال دارد. اما صندوق های سرمایه گذاری می توانند به نسبت سودی که از عملکرد در بازار سرمایه کسب می کنند،به سهامداران سود پرداخت کنند و همین موضوع جذب صاحبان سپرده های کلان را به این صندوق ها به دنبال داشته است .

در این میان،بسیاری از کارشناسان اقتصادی معتقدند این امر موجب رشد بازار سرمایه شده و موجبات توسعه اقتصادی و مشارکت در راه اندازی صنایع را از سوی مردم به دنبال دارد.

محمودرضا خواجه نصیری با تاکید به چنین موضوعی ، نظراتی دارد و درخصوص برنامه های آتی تامین سرمایه تمدن و قصد ورود به بورس،ایجاد انجمن برای شرکت های تامین سرمایه و تعامل با آنها،محدودیت تازه سازمان بورس برای صندوق های سرمایه گذاری و مقایسه جذب سرمایه گذاری با بانک ها و نقش بانک مرکزی به ارائه توضیحاتی در قسمت دوم گفت و گو با بورس پرس اعلام کرده که به شرح زیر است:

تامین سرمایه تمدن چه برنامه و هدفی را در پیش رو دارد؟

خواجه نصیری: مشخصا هدف ما در سال آینده معرفی تامین سرمایه ها به عنوان یک نهاد تخصصی در حوزه سرمایه گذاری در کشور است.

آیا سایر تامین سرمایه ها با شما در این نظر هم رای هستند؟

خواجه نصیری:  اگر هم موافق نباشند، ما تلاش می کنیم تا نقش همه آنها را به تنهایی ایفا کنیم . ابتدا با معرفی نوع کسب و کار تامین سرمایه، صندوق تامین سرمایه تمدن را معرفی می کنیم و در کنار آن با معرفی بازار صندوق ها ، تلاش می کنیم تا اقبال عمومی را به سرمایه گذاری در آنها جلب کنیم.

آیا با شرکت های گروه، تعاملی صورت گرفته است؟

خواجه نصیری: خیر، این استراتژی مخصوص ماست.

چرا این 9 شرکت تامین سرمایه، هیچ انجمن و سندیکایی ندارند؟

خواجه نصیری: در این زمینه چندین بار تلاش هایی صورت گرفته تا سندیکایی تشکیل شود اما متاسفانه شرکت ها نتوانستند بصورت جدی  به نتیجه ای رسیده و آن را ادامه دهند. شاید دلیل این امر آن است که هنوز احساس نیازی برای همکاری حس نشده است.معمولا این گروه ها جهت متحد شدن برای مقابله با دشمن بیرونی شکل می گیرد و در حالت عادی بصورت پیش فرض ایجاد نمی شود.

به نظر شما ورود اولین شرکت تامین سرمایه به بورس حرکت خوبی بود؟

خواجه نصیری: بله، کار خوبی بود. بطور کلی اگر امروز سیستم بانکی به دلیل ضعف عملکرد در سال های اخیر کمرنگ شود و توانگری لازم را برای تداوم نداشته باشد، دولت و بخش های اقتصادی ناچارند به سمت بازار سرمایه بچرخند و سیاست گذاری های اقتصادی را بر مبنای سوق بازار مالی به سمت سرمایه محوری قرار دهند.

در چنین شرایطی بازار سرمایه که سال ها به عدم توجه سایرین اعتقاد داشته، باید آمادگی پاسخ دادن به این درخواست را در اندازه نیاز سال های آینده  داشته باشند.در اکثر کشورهای دنیا، نهادهای بزرگ سرمایه گذاری، آوازه بیشتری در بحران های مالی نسبت به بانک ها داشته و نقش آفرینی بیشتری در راه اندازی صنعت و پروژه های اقتصادی دارند.تا کنون اموری که در بازار سرمایه به آن پرداخته شده، با اجتناب از بزرگ بینی و محدودیت صورت گرفته است.

یک شرکت خارجی فعال در حوزه m&a درعرض یکسال درایران توانسته هزار میلیارد تومان سرمایه گذاری انجام دهد اما تمام تامین سرمایه های ایرانی در کل این سال ها به این میزان، سرمایه گذاری انجام نداده اند، بنابراین این ربطی به بازار ایران و اعتماد مردم ندارد و به زیر ساخت ها برمی گردد.

برای بلوغ و بزرگ شدن شرکت های تامین سرمایه در ایران باید تبلیغات و تکمیل زیر ساخت ها صورت گیرد.در طول 10 ساله گذشته شرکت های تامین سرمایه علاوه برسودآوری،سرمایه را افزایش داده و به عبارتی بسترساز توسعه بازار سرمایه شده اند.

آیا شرکت تامین سرمایه تمدن برنامه ای برای  ورود به بورس دارد؟

خواجه نصیری: شرکت سرمایه گذاری تمدن تا قبل از پایان سال سرمایه را به 400 میلیارد تومان افزایش می دهد اما برای ورود به بورس این سهامداران هستند که تصمیم گیری می کنند و ما نمی توانیم در این مورد تصمیم گیری کنیم.

نظر شما راجع به آدرس های غلطی که درباره صندوق های سرمایه گذاری داده می شود یا محدودیت تازه سازمان بورس چیست؟

خواجه نصیری: موضوعی که امروزبرای صندوق های سرمایه گذاری بازار سرمایه اتفاق افتاده و بعضا آنها را با موسسات مالی اعتباری غیر از مدیریت صندوق های قرض الحسنه مقایسه می کنند، صرفا به دلیل افزایش نقش بازار سرمایه است و علاقه ای به این کار از سوی سیستم پولی وجود ندارد.

همیشه این سوال مطرح است که راهکار حل مشکل سیستم پولی چیست ؟ یکی از راه هایی که به حل مشکل سیستم پولی منجر می شود شفافیت یا مشخص شدن جریان پولی است .زمانی که پیشخوان بانک پول را دریافت می کند،  به مانند جعبه ای است که  در آن بسته شده و نمی توان اتفاقات موجود در آن را مشاهده کرد اما دریافتی صندوق های موجود با سود لحظه ای نشان داده می شود.

همچنین این صندوق ها  خالص ارزش دارایی روزانه داشته و سود محقق شده در پایان ماه پرداخت می شود. حتی اگر صندوق از بانکی سود گرفته یا اوراقی خریداری کرده، نیزمشخص است.این هجمه عدم شفافیت صندوق ها به علت اینکه نرخ سود را دور می زنند تفسیر جالبی نیست. اگر  دراین صندوق های شفاف موضوع مبهمی وجود داشته باشد، باز هم به  سیستم بانکی برمی گردد.در حقیقت صندوق ما، صندوق شفافی است که در داخل آن جعبه سیاهی وجود دارد که آن سیستم بانکی است.

سیستم بانکی در تمام مدت نتوانسته این جعبه را شفاف کند در صورتی که صندوق های سرمایه گذاری از روز اول شفاف به دنیا آمده اند. گزارشات سه ماهه صندوق های سرمایه گذاری  از بدو تشکیل بر روی سایت کدال گذاشته شده و اطلاعات آنها با تشکیل پورتال در جریان عموم قرار می گیرد. بانک ها باید مشکلات را حل کنند و هیچ مشکلی از سمت صندوق ها به سمت بانک ها تسری پیدا نمی کند.

صندوق ها به علت اینکه درصدی بالاتر از بانک ها سود می دهند طبیعی است که بتوانند سپرده ها را از بانک ها به سمت خود جذب کنند.

خواجه نصیری: نکته اول در این مورد این است که هیچ جایی به اندازه صندوق های سرمایه گذاری از کاهش نرخ سود بانکی استقبال نمی کند چون هرچه این سود کاهش پیدا کند، اوراق بهاداری که در صندوق ها است نسبت به سپرده بانکی مزیت بیشتری پیدا کرده و باعث پیشرفت آنها می شود.

نکته دومی که وجود دارد این است که اگر سیاست بانک مرکزی کاهش نرخ سود بانکی است تنها راه ان صندوق ها هستند چراکه قبل از 11 شهریورسال جاری بانک به سپرده گذاران اجازه داد حساب بلندمدت 24 درصد باز کنند، عده ای این سپرده گذاری را انجام داده و عده ای که بعدا به سرمایه دست یافتند با کاهش سود، سرمایه را در سایر بازارها سرمایه گذاری کردند.

درهمین موقعیت صندوق های سرمایه گذاری 50 درصد منابع را با سود 24 درصد قبل از تاریخ 11 شهریور سرمایه گذاری کرده بودند. در این میان شخص سرمایه گذار در این صندوق ها معادل میانگین 24 و 15 درصد(19.5درصد) سود دریافت می کند اما این سرمایه در بانک 15 درصد سپرده می شود.ما به سرمایه گذار اجازه می دهیم از منافع گذشته ما در آینده استفاده کند تا سرمایه ارزان قیمت جذب کنیم، اما بانک ها این کار را نکردند.

صندوق ها عدالت تقسیم سود را با رعایت نرخ 15 درصد بانک ها اجرا می کنند ، ضمن اینکه این نرخ به مرور زمان کاهش می یابد.این سیاست اجرایی امکان پذیری است که موجب می شود سرمایه ها در  بازار ارز وارد نشود.

سیاست کاهش نرخ سود بانکی از 24 به 15 درصد که توسط بانک مرکزی در 11 شهریور سال جاری اجرا شد مابه تفاوتی  9 درصدی به وجود آورد و تنها به علت حضور صندوق ها ی سرمایه گذاری بود که سیل جریان نقدینگی به سمت بازارهای غیر مولد نظیر بازار ارز و طلا روانه نشد.

آیا می دانید که صندوق ها در این مدت موفق به جذب چه میزان سرمایه گذاری شده اند؟

خواجه نصیری: صندوق ها در این مدت موفق به جذب 30 هزار میلیارد تومان شدند اما هزینه پول برای بانک ها(15 درصد) تفاوتی نکرد.

آیا بانک مرکزی به این مسئله اشراف دارد؟

خواجه نصیری: این مسئله بارها به بانک مرکزی اعلام شده ، امیدواریم که متوجه این مسئله بشوند.با اخذ تصمیم کاهش نرخ سود بانکی، تمام جریان نقدینگی که منجر به بالابردن قیمت سکه ،ارز و در نتیجه جهش های عجیب در این بازارها می شد توسط صندوق ها ساماندهی شد.

به نظر شما با توجه به نقدینگی 1200 میلیاردی موجود، آیا جذب 30 هزار میلیارد تومان  در این مدت  کم نیست؟

خواجه نصیری: خیر، کم نیست. در دو ماه 40 میلیارد تومان سودبانکی پرداخت شده که 30 هزار میلیارد تومان آن را صندوق ها جذب کرده اند.

پس چرا نقش صندوق ها در این رابطه نشان داده نشد؟  

خواجه نصیری: حالا بانک مرکزی با کاهش نرخ سود طی دو ماه گذشته، دید اثر نقدینگی به لحاظ تورمی و نرخ ارز به شدتی که باید در بازار اتفاق می افتاد، اتفاق نیفتاده، بنابراین با تفکری اشتباه این تحلیل را در سر می پروراند که سیاست درستی را اتخاذ کرده است . این درحالی است که اگر صندوق ها نبودند این اتفاق نمی افتاد اما بانک مرکزی اعلام می کند که این صندوق ها هستند که نرخ سود را دور می زنند.

بانک مرکزی تحلیل می کند که چرا هنوز فرصت سرمایه گذاری 19 درصد برای مردم وجود دارد اما این سوال اینجاست که آیا  فرصت سرمایه گذاری 19 درصد برای عموم بد است یا خوب؟

بانک مرکزی معتقد است چنین فرصتی بد است چرا که کاهش قیمت تمام شده نرخ سود برای کاهش هزینه قیمت تمام شده بانک جهت پرداخت تسهیلات ارزان قیمت است که انجام شده است.

200 هزار میلیارد تومان سرمایه مردم که قبل از11 شهریورسال 96، از سوی بانکها با نرخ 24 درصد بصورت بلند مدت سپرده گذاری شده بود،  با فرصت یک هفته ای در هزینه بانک ها لحاظ شد. در حقیقت سیستم بانکی تا جایی که توانست ظرف یک هفته برای خود هزینه درست کرد.

تنها جایی که بانک ها تعهد دادند و می توانند یکسال با این تعهد پول ارزان جذب کنند، صندوق ها هستند. بانک مرکزی آدرس غلط می دهد و می گوید صندوق ها نرخ را دور می زنند.

این استنباط بانک مرکزی از کجا نشات می گیرد؟

خواجه نصیری: مسئولان بانک مرکزی در شعبه بانکها  در مورد سود صندوق که 19.5 درصد است سوال می کنند  و به اینکه بالاتر از 15 درصد است، می رسند اما چه چیزی باید به 15 درصد می رسید؟  اینکه امروز فرصت سرمایه گذاری 19 درصدی برای مردم داشته باشیم، فرصتی همیشگی نیست .

این فرصت به دلیل ترکیب کردن سود بالای سپرده های گذشته با سودهای پایین فعلی و میزان کردن آن امکان پذیر شده است.ما به مسئولین بانک مرکزی می گویبم نگران نباشید، برای سیستم بانکی اتفاقی نمی افتد، حتی پول ارزان قیمت تر هم به دست می آورید.بانک معتقد است با راه اندازی صندوق در شعبه و دریافت کنونی سود سپرده 15 درصدی، از هزینه ای که در گذشته تعهد داده، می کاهد.

صندوق ها 4 درصد سود بالاتر از نرخ مصوب را به چه نحو تامین می کنند؟

خواجه نصیری: صندوق ها قبل از 11 شهریور سال جاری دارای 120 هزار میلیارد تومان نقدینگی بودند که با جذب این سپرده ها این رقم به 150 هزار میلیارد تومان رسید و آنها معادل 25 درصد رشد داشته اند. 75 درصد منابع آنها  در تاریخ مذکور در اوراق بهادار با نرخ میانگین 20 درصد و سپرده ها ی بانکی با نرخ میانگین 21 درصد وجود داشته است.25 درصد منابع جدیدی که با نرخ 15 درصد ورود می کند با میانگین نرخ قبلی به سود 19.5 درصدی می رسد.

این معادله تا سال اینده صدق می کند و پس از آن همه نرخ ها به 15 درصد می رسد.بانک مرکزی باید روشن کند از اینکه مردم سود ببرند ناراحت است یا ازاینکه هزینه پول بانک ها بالا رود، ناراحت است.

اگر از این ناراحت است که مردم سود ببرند باید جلوی صندوق ها را بگیرد. اما اگر از اینکه هزینه سود بانک ها بالا رود ناراحت است نگران نباشد این اتفاق نمی افتد و می تواند ازسیستم بانکی به کمک بگیرد.بنابراین اگر بانک مرکزی بطور رسمی اعلام کند با دریافت سود عموم از صندوق ها مشکل دارد، ما فعالیت صندوق ها را کاهش می دهیم در غیر این صورت منفعت مردم ،شفافیت و کاهش هزینه پول بانک ها، همگی از منافع  صندوق هاست.

آیا این موضوع که بانک مرکزی نگاه محدود گرا و نادرستی به صندوق های سرمایه گذاری دارد، با این بانک در میان گذاشته اید ؟

خواجه نصیری: بله، قطعا صحبت شده است نکته ای که وجود دارد این است که بانک مرکزی معتقد است بر روی این جریان پولی و مالی به عنوان سیاست گذار زیر نظر سازمان بورس باید نظارت داشته باشد.اگر ما با بانکی کار می کنیم،در پایان ماه اطلاعات صندوق ها از طریق آن بانک به بانک مرکزی ارسال می شود.

بنابراین در حالی که اطلاعات صندوق ها موجود است و بانکها هم زیرمجموعه بانک مرکزی قرار دارند و مصوبات برای آنها جاری است، نظارت ها انجام می شود.حتی اگر صندوق ها  قصد سود سازی داشته باشند، یا آن را به سختی در بازار سهام به دست می آورند و یا اینکه در سیستم بانک بدست می آورند بنابراین اگردر این زمینه اقدامی خارج از قاعده روی دهد، از سوی بانک مرکزی قابل پیگیری است.

آیا این موضوع به وزیر اقتصاد ،هیات دولت و مجلس کشیده شده است؟

خواجه نصیری: ما برحق هستیم، سازمان بورس نباید عقب نشینی کند و یا با بانک مرکزی در زمینه محدود کردن صندوق ها همراهی کند. متاسفانه با چنین تفکری نمی توان از حقانیت بازار سرمایه دفاع کرد.پیش بینی سود،میثاق بین سرمایه گذاران و صندوق است و زمانی که بانک مرکزی اعلام می کند حق ندارید بیش از 15 درصد سود بدهید، حقوق سرمایه گذاران را تضعیف می کند.

بانک مرکزی  به مدیر صندوق می گوید پیش بینی سود بیشتر به سرمایه گذاران ندهید، اما زمانی که یک موسسه مالی – اعتباری ضرر می کند می گویند ما مسئولیتی نداریم و تقصیر مردم بوده که طمع کرده و در این موسسه سپرده گذاری کرده اند.

به دلیل وجود ابزارهای نوین ، بسیاری از مشکلات بانکها ، در صندوق های سرمایه گذاری وجود ندارد، اما متاسفانه تمام مصیبت صندوق ها در بازار سرمایه این است که به درستی معرفی نشده اند و به دلیل ناشناس ماندن در نزد مردم ، آنها در صندوق ها سرمایه گذاری نمی کنند.

متاسفانه شاید برخی از نمایندگان مجلس هم با عملکرد ما آشنا نباشند تا از حقوق ما دفاع کنند. حتی می توانم بگویم رئیس کل بانک مرکزی هم ما را به درستی نمی شناسد چرا که به جای تعامل با ما ، راه تقابل را در پیش گرفته است. 

صندوق ها  با در اختیار داشتن به روز ترین، شفاف ترین، موثر ترین  و بزرگترین ابزارمالی، متاسفانه ناشناخته باقی مانده اند و به دلیل نبود فرهنگ سازی با توصیفاتی همانند دلال، متخلف و ابزارغیر شفاف ازجانب مردم، مجلس و حتی  بانک مرکزی مواجهیم. حتی از شفافیتی که ما ایجاد کرده ایم بر علیه ما استفاده می شود.

انتهای پیام