سخنگوی شورای نگهبان درپی ادعای احمدی نژاد در سومین نامه خطاب به مقام معظم رهبری مبنی بر برگزاری فوری و آزاد انتخابات ریاست‌جمهوری و مجلس بدون مهندسی شورای نگهبان،وی را متهم به درخواست مهندسی انتخابات در سال ۸۸ کرد.
به گزارش پایگاه خبری بورس پرس به نقل از روزنامه شرق، ماجرای نامه‌نگاری‌های احمدی‌نژاد نه تنها پرونده انتخابات ٨٨ ، بلکه انتخابات ٨٤ را هم باز کرده است. در واکنش به اتهام مهندسی شورای نگهبان و دخالت نهادهای نظامی و امنیتی در انتخابات،ادعایی که از سوی رئیس سابق دولت مطرح شده، عباسعلی کدخدایی سخنگوی شورای نگهبان خاطره‌ای از انتخابات ٨٨ روایت و احمدی نژاد را متهم کرده که خواستار مهندسی انتخابات در آن سال بوده است.
برخی هم کمی عقب‌تر رفته و ماجرای انتخابات ٨٤ را پیش کشیده‌‌اند و آن را تحلیل کرده‌اند. احمدی‌نژاد در سومین نامه خطاب به مقام معظم رهبری مسائل مختلفی را طرح کرده که یکی از آنها بحث انتخابات آزاد است.وی برگزاری فوری و آزاد انتخابات ریاست‌جمهوری و مجلس، البته بدون مهندسی شورای نگهبان و دخالت نهادهای نظامی و امنیتی و آزادگذاردن مردم برای انتخاب را یک ضرورت فوری خوانده بود.
نقبی به انتخابات ٨٤
عباس عبدی با انتشار مطلبی تحلیلی در کانال آینده با عنوان آیا در انتخابات نهم تقلب صورت گرفته؟ به تحلیل آماری آن انتخابات و برخی اتفاقات پرداخته که به شرح زیر است:
انتخابات نهم به دلیل نزدیکی آرا به‌ویژه در دور اول، حساسیت فراوانی را نسبت به بروز تقلب به سود احمدی‌نژاد برانگیخت که در این خصوص مقایسه آرای وی و هاشمی در دور اول و دوم می‌تواند راهگشای فهم موضوع باشد. نکته مهم اینکه آرای بالای هاشمی به‌طور معناداری در شهر رفسنجان و دیگر شهرهای کرمان تحقق یافته اما آرای بالای احمدی‌نژاد به‌طور مشخص در استان‌های یزد، اصفهان و قم و تهران تحقق یافته است.
هرجا احمدی‌نژاد آرای بیشتری کسب کرده، مشارکت افراد بیشتر بوده است به عبارت دیگر حضور وی در انتخابات موجب حضور افراد جدیدی در پای صندوق‌ها شده که در صورت غیاب وی آنان حاضر به رأی‌دادن نمی‌شدند، این واقعیت با رأی بالای احمدی‌نژاد نزد نیروهای مذهبی در سه استان قم، یزد و اصفهان انطباق ندارد، زیرا این نیروها فارغ از حضور یا عدم حضور احمدی‌نژاد لزوما برحسب اعتقادات خود در انتخابات شرکت می‌کردند و نمی‌توان تصور کرد آنان صرفا به‌واسطه حضور احمدی‌نژاد حاضر شده‌اند.
ولی تنها راهی که برای تحلیل این رابطه باقی می‌ماند این است که در حوزه‌ها افزایش آرای مصنوعی رخ داده است. مگر اینکه این ویژگی‌ها را رد کنیم و معتقد شویم بخش عمده‌ای از رأی‌دهندگان به وی کسانی بوده‌‌اند که ناامید از مشارکت بوده و به‌طور طبیعی در انتخابات شرکت نمی‌کردند و صرفا به دلیل حضور احمدی‌نژاد به حضور در پای صندوق تن داده‌اند.
اگر رأی‌دهندگان به احمدی‌نژاد در دور اول فقرای جامعه بودند، شاید این تحلیل قابل قبول بود، ولی روشن است که آرای بالای وی در چهار استان توسعه‌یافته یعنی تهران، یزد، قم و اصفهان و آرای بسیار کم وی در استان‌های ایلام، بلوچستان، کردستان و گلستان مؤید این است که مسئله رأی‌دادن به حداقل در دور اول صرفا ایدئولوژیک بوده و ربطی به مسئله فقر اجتماعی و اقتصادی نداشته است.
از طریق دیگری نیز می‌توان میزان تخلف احتمالی را در دور اول سنجید. مقایسه درصد آرای احمدی‌نژاد و درصد مشارکت در حوزه‌های مختلف معرف مناسبی برای این امر است. بیشترین درصد مشارکت به حوزه شمیرانات برمی‌گردد حدود ٨٠٠ درصد که این امر به دلیل حضور بسیار زیاد مردم در روزهای جمعه در مناطق شمیرانات است...
البته یک تحلیل دیگر هم برای فهم این آرا باقی می‌ماند و آن این است که تعداد قابل توجهی از افرادی که کلیت نظام را قبول ندارند و حاضر به شرکت در انتخابات هم نبوده‌‌اند، تصمیم گرفته‌‌اند به احمدی‌نژاد رأی دهند تا مسائل به کلی حل شود، اما این مسئله اگر برای آرای تهران قابل قبول باشد، درصد آرا در یزد، قم، اصفهان و شهرری جز با فهم افزایش نظام‌مند آرا قابل درک و تحلیل نیست.
واکنش‌ها به احمدی‌نژاد
اما نخستین واکنش به نامه احمدی‌نژاد را کدخدایی سخنگوی شورای نگهبان داشت که ساعتی پس از انتشار نامه با ذکر خاطره‌ای از دیدار با محمود احمدی‌نژاد در ٢٥ خرداد ٨٨ خواست تا پاسخ وی را بدهد.
وی در کانال تلگرامی اعلام کرد: ظاهرا دوشنبه ٢٥ خرداد ٨٨ بعدازظهر از دفتر رئیس‌جمهور وقت اطلاع دادند که رئیس‌جمهور ساعت ٢١:٣٠ منتظر شماست. تعجب کردم چون ارتباط و رفت‌وآمدی نداشتم. سؤال کردم از دفتر وی بپرسند موضوع چیست؟ پاسخ این بود که برخی مسائل روز... به همراه رئیس‌جمهور به یکی از اتاق‌ها رفتیم. بعد از تعارفات گفت چرا نتیجه انتخابات را اعلام نمی‌کنید؟ که منظور اعلام صحت انتخابات از سوی شورای نگهبان بود.
کدخدایی ادامه داد: گفتم هنوز شکایت‌ها بررسی نشده و در زمان دریافت و بررسی شکایات هستیم. قطعا بعد از بررسی شکایات، نتیجه نهایی اعلام خواهد شد. اصرار از وی که نتیجه را زودتر اعلام کنید و مقاومت از سوی من مبنی بر اینکه تا زمانی که شکایات رسیدگی نشود، امکان اعلام صحت انتخابات نیست. البته موضوع دیگری نیز مطرح شد که فعلا از حوصله این متن خارج است.حالا باید دید چه کسانی دنبال مهندسی انتخابات بودند؟ شورای نگهبان یا مهندسی در کسوت مقام اجرائی؟
یاد‌آوری این نکته ضروری است که این نظر از سوی سایر اعضای شورا نه تنها مورد قبول واقع نشد، بلکه مهلت قانونی رسیدگی به شکایات با موافقت رهبر معظم انقلاب تمدید هم شد.
حسام‌الدین آشنا هم در مطلبی احمدی‌نژاد را مخاطب کنایه‌های خود قرار داده و گفت: تو راست می‌گویی! حق کلا با توست. فقط درباره عملکرد هشت‌ساله هم پاسخ‌گو باش. درمورد حامیان قبلی و منتقدان فعلی هم سخن بگو.
جلیلی هم در کنایه‌ای به احمدی‌نژاد گفته است: وقتی مقام معظم رهبری کسی را در مجمع تشخیص مصلحت نظام منصوب می‌کند برای آن است که آن فرد نظرات را بگوید و در آن بستر برای اصلاح امور به رهبری کمک کند. نمی‌شود سکوت کنید، گاهی در جلسات باشید، گاهی نباشید، آنجایی که باید حضور داشته باشید، حضور نداشته باشید و بعد در نهایت مدعی هم بشوید.
محمدعلی رامین درباره نامه احمدی‌نژاد به رهبری معتقد است: احمدی‌نژاد به وعده فروپاشی نظام اسلامی و حمایت شیطان دل خوش کرده است. وی فقط یک شیطان حقیر و ابله است که خود را ناپلئون بناپارت پنداشته تا میوه انقلاب را بچیند.در بخشی از یادداشت ها، احمدی‌نژاد نامه‌ها را با عنوان خادم ملت امضا می‌کند.
محسن رضایی هم در کنایه‌ای به وی گفته است: عده‌ای که خود را خادم می‌دانند از روی جهل در کنار دشمن قرار می‌گیرند، اگر کسی می‌خواست نصیحت کند، نباید ادبیات وی در کنار ادبیات دشمن قرار گیرد، خدمت به مردم این نیست که در کنار دشمن قرار بگیریم، اصلاح امور راه دیگری دارد.
وزیر ارشاد هم در پیامی توییتر اعلام کرد: بی‌ریشگی و شارلاتانیسم دو مخاطره سیاست‌ورزی ایرانی است از مشروطه که به رضاخان رسید و از شهید رجایی که به بدل‌سازی جعلی انجامید. از تاریخ بیشتر بیاموزیم.
حمید رسایی هم وی را یاور شیطان نامیده و اعلا کرد: روزگاری از حامیان پروپاقرص احمدی‌نژاد بود و یک‌تنه به مصاف همه منتقدان وی می‌رفت، حالا دیگر ابایی ندارد از اینکه اعتراضات تندوتیز خود را از رئیس‌جمهور محبوب سابق بیان کند و آن‌چنان انتقاد می‌کند که انگارنه‌انگار روزی شیفته رئیس دولت نهم بوده است.
مجریان ٨٨ چه کسانی بودند؟
اما دست‌اندرکاران انتخابات ٨٨ که عباسعلی کدخدایی مدعی است مسئولان اجرائی آن به‌دنبال مهندسی انتخابات بودند چه کسانی بودند؟ وزیر وقت در آن زمان صادق محصولی بود همان کسی که مأموریت وی با آمدن دولت دهم پایان یافت. در خرداد سال ۸۸ و در جریان انتخابات ۲۲ خرداد دهمین دوره ریاست‌جمهوری،محصولی وزارت کشور را بر عهده داشت. در آن سال به گفته وی برای اولین‌بار نتایج آرا شعبه به شعبه و صندوق به صندوق اعلام شد.
وی در این باره به تسنیم گفت: قبلا چنین کاری صورت نگرفته بود و بیشتر برای شفاف‌سازی و رفع شبهه این کار انجام شد، زیرا شبهه در اذهان ایجاد کرده بودند، وگرنه نیازی نبود و در انتخابات‌هایی هم که در دولت خاتمی و هاشمی برگزار شده بود، چنین کاری صورت نگرفته بود، اما برای شفافیت بیشتر تصمیم گرفتیم این کار صورت بگیرد و حتی یک مورد هم کسی مدعی نشد که آرای اعلام‌شده با آن آرایی که در آن روز در برگزاری انتخابات به صندوق ریخته شد و مشاهده کردیم، مغایرت دارد.
محصولی در ساعات اولیه 23 خرداد، محمود احمدی‌نژاد را به‌عنوان پیروز انتخابات ۸۸ معرفی کرد. اعلام زودهنگام نتیجه انتخابات توسط وی و همچنین اعلام پیروزی میرحسین موسوی قبل از پایان رأی‌گیری، شبهاتی درباره نتایج پدید آورد و اعتراضاتی را در این زمینه به‌دنبال داشت. کامران دانشجو هم رئیس ستاد انتخابات وزارت کشور بود. وی در ۱۶ آبان سال ۸۷ از سوی علی کردان به‌عنوان قائم‌مقام و معاون سیاسی وزارت کشور انتخاب شد.
دانشجو تا قبل از آن سمت استانداری تهران را در اختیار داشت و پس از استیضاح علی کردان در سال ۸۷ و سلب اعتماد از سوی نمایندگان مجلس با حکم احمدی‌نژاد به‌عنوان سرپرست وزارت کشور ایران منصوب شده بود.وی در اسفند ۸۷ و در آستانه برگزاری دهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری از سوی وزیر کشور به‌عنوان رئیس ستاد انتخابات وزارت کشور منصوب شد.
انتهای پیام