یک کارشناس صنایع و بازارهای مالی ضمن انتقاد از برخی مقایسه کنندگان بی پشتوانه و با بررسی شرایط گذشته و حال و تحولات عجیب ارزی ، راهکارهای صیانت از سرمایه گذاری تاریخی صنعت خودرو را اعلام کرد.
به گزارش پایگاه خبری بورس پرس، اکبر مردانپور با اشاره به شرایط گذشته و حال صنعت خودرو و اثر نوسان بازار ارز ، در یادداشتی به بورس پرس اعلام کرد: نقش بی بدیل مجموعه صنعت خودروسازی ایران به مثابه بالی نیرومند برای رشد اقتصادی ایران در سال 1393 بیش از پیش آشکار شد. در این سال بود که دولت یازدهم تصمیم گرفت با رفتار ترجیحی در باره برخی فعالیت های صنعتی آهنگ رشد تولید ناخالص داخلی را تند کرده و آن را از منفی به مثبت تبدیل کندو برای این خواست ملی به صنعت خوروسازی مراجعه کرد.
این صنعت یک امتیاز برجسته دارد و آن بازار بزرگ و گسرش یابنده در داخل مرزهای ملی است. تقاضای داخلی برای انواع تولیدات ایرانی با همه حرف ها و حدیث ها بیش از یک میلیون خودرو است و این امتیاز بزرگی است که باید در کانون توجه قرار داد. این میزان تقاضا و حتی رسیدن به ظرفیت تولید 1.5 میلیون دستگاه در درون مرزهای ملی موجب شده در سالهای اخیر سرمایه گذاری قابل اعتنایی در این صنعت انجام شود.
در حالی که بیش از این و در نیم قرن سپری شده نیز سرمایه گذاری تاریخی هنگفتی در ایران و در همین صنعت انجام شده است. علاوه برسرمایه گذاری مادی در صنعت خودرو که هزاران میلیارد تومان است، سرمایه اجتماعی بسیار با اهمیتی در بخش های گوناگون خودروسازی پدیدار شده است. با این همه و به دلایل گوناگون صنعت خودروسازی ایران می توانست به لحاظ کلیت کارنامه ، درجایگاه بلندتری در جهان و در منطقه داشته باشد.
یکی از دلایل اصلی در مسیر رسیدن به این رخداد قابل اجرا یعنی ایستادن صنعت خودرو در پله های بالاتر صنعت بدون تردید پاشیدن خاک به چشم شهروندان از سوی گروه های ذی نفوذ است که از سر عمد یا براثر اشتباه در تخلیل مانع از دیدن توانایی های این صنعت شده و می شوند.
آنها که خاک بر چشم شهروندان و حتی برخی مدیران ایرانی پاشیدند بدون توجه به شرایط ملی و میهنی و بدون توجه به کلیت صنعت ایران و مشکلات آن به مقایسه های غیر متعارف مبادرت ورزیده و بیراهه درست کردند.
یکی از این مقایسه هایی که انجام نشده و هنوز به ان بی اعتنا هستیم میانگین کیفیت همه تولیدات صنعتی به ویژه در حوزه صنعت لوازم خانگی ،صنعت فولاد و سایر صنایع است. به این معنی که ضعف تاریخی تولید صنعتی ایرا ن در 100 سال اخیر در سایر تولیدات صنعتی دیده نمی شود و تنها به صنعت اتومبیل سازی اشاره می شود.
حال در آستانه تحولات عجیب ارزی رخ داه باید شرایط را گونه ای کنیم تا از این سرمایه گذاری تاریخی انجام شده در ایران صیانت شود. این صیانت علاوه بر هزاران میلیارد تومان مابع مالی سرمایه گذاری تاریخی ریالی و ارزی که تکرار آن در وضعیت فعلی اتفاقی دور از دسترس است صیانت از تخصص و فن به دست آمده توسط ده ها هزار مهندس و مدیر بخش های گوناگون و تکنیسین خودرو در سراسر این سرزمین و سرانجام صیانت از صده هزار شغل مستقیم و غیر مستقیم در صنعت خودر و مجموعه صنعت است.
تولید و فروش سالانه 1.3 میلیون دستگاه خودرو ایرانی با متوسط قیمت میاگین 8 هزاردلار به معنای سد راه خروج نزدیک به 9میلیارد دلار در سال است که نزدیک به 20 درصد درامد حاصل از صادرات نفت خام در سالهای اخیر است. به نظر می رسد باید راه را برسخنان بدون مقایسه منطقی که عموما برزبان برخی افراد و گروه ها بیان می شود و می گویند این تولیدات داخلی به کشته شدن شهروندان ایرانی منجر می شود چون خودروهای داخلی ایمنی ندارند بست.
آیا آسفالت تولیدشده و خیابان ها و جاده های ایران استاندارد و همه آموزش های کافی به رانندگان داده شده؟ آیا فرهنگ را نندگی خودرو در ایران رعایت می شود؟
این گونه مباحث باید دقیق و کارشناسانه باشد تا در فرایندی کارآمد که همه اجزا و پیکره فرهنگ و تولید صنعتی و زیر ساختها متناسب باهم پیوند دارند درباره توانایی تولید خودرو صحبت کرد.
آنهایی که بدون توجه به مسایل سیاست داخلی و سیاست خارجی و محدودیت های صنعت خودرو در دهه های پس از انقلاب را نادیده گرفته و به انقطاع تاریخی که همه رشته های پیوند صنعت ایران با صنعت خودرو در جهان را گسست توجه ندارند و مقایسه های بدون پشتوانه نظری و تاریخی دارند را باید به این مسایل آشنا کرد.
یادمان باشد پس از انقلاب می خواستند این صنعت و کارخانه ایران ناسیونال سابق را تعطیل و به جای آن تراکتور تولید کنند و این صنعت را صنعت لوکس می نامیدند.
توجه داشته باشیم زحمت فراوانی کشیده شد تا دو باره چرخ های این صنعت به چرخش در بیاید و حالا نباید با مقایسه های غیرکارشناسانه این سرمایه تاریخی خودروسازی دوباره به محاق برود.
شرایط ارز ی فعلی بهانه به دست مخالفان رشد صنعت اتومیل سازی ندهد که باید قیمت ها چنین و چنان شوند و برنامه تولید را از تعادل خارج کند. در تخصیص ارز به این صنعت نباید تعلل صورت پذیرد و باید راه را ادامه کار سرمایه گذاران خارجی هموار کرد تا از بحران ارزی کمترین آسیب به صنعت خودرووارد شود.
انتهای پیام