در پی اعلام جدایی کی روش از تیم ملی فوتبال بعد از ۷ سال، گمانه زنی ها از انتخاب دایی حکایت دارد.
به گزارش پایگاه خبری بورس پرس به نقل از روزنامه شرق، کارلوس کی‌روش پنجشنبه‌شب در گفت‌وگوی مهمی با رویترز از جدایی‌اش از ایران خبر داد.
این مربی که پس از هفت سال حضور در ایران انتظار داشت با پیشنهادی چهار‌ساله روبه‌رو شود ، گفت: فدراسیون فوتبال ایران پیشنهاد شش‌ماهه تمدید قراردادم تا پایان جام ملت‌های ۲۰۱۹ آسیا را ارائه داد. این پیشنهاد انتظارهای من را برآورده نکرد. پس از سال‌ها همکاری با فدراسیون فوتبال ایران پیشنهاد تمدید شش‌ماهه قرارداد نشان می‌دهد هیچ‌گونه آگاهی برای کاری که من انجام داده‌ام، وجود ندارد. این پیشنهادی بود که از نظر من اصلا پذیرفتنی نیست.
کی‌روش در این هفت سال بارها تا مرز جدایی و استعفا پیش رفته اما در دقیقه 90 ماندنی شد. این بار داستان فرق می‌کند. به نظر می‌رسد فدراسیون فوتبال به خاطر برخی حواشی تمایل زیادی برای حفظ کی‌روش ندارد و از طرفی سرمربی پرتغالی هم با پیشنهادهای خوبی روبه‌رو است.
سرمربی پیشین رئال مادرید این بار از دفعات قبل بیشتر به خروج از ایران نزدیک است. مگر اینکه در جام جهانی اتفاقاتی رخ دهد که همه معادلات تغییر کند. از همان جمعه شایعاتی درباره پیداکردن جایگزین کی‌روش به گوش رسید، حالا خبر مذاکره فدراسیون فوتبال با گزینه احتمالی هم منتشر شده است.
آنچه مسلم است، این است که فدراسیون فوتبال برای اینکه افکار عمومی و کارشناسان را قانع کند، باید به دنبال یک جایگزین مناسب برای کی‌روش باشد. کی‌روش در این مدت دو بار تیم ملی را به جام جهانی رسانده است و حتی مخالفانش هم به او نمره قبولی می‌دهند.
شاید در ابتدا تصور می‌شد که گزینه جانشینی کی‌روش یک سرمربی بزرگ خارجی، برانکو ایوانکوویچ یا وینفرد شفر خواهد بود؛ اما دیروز نام علی دایی جلوتر از بقیه مربیان مطرح شد. این سؤال مطرح است که چرا علی دایی؟
پرسپولیس با برانکو ایوانکوویچ و استقلال با وینفرد شفر شرایط ایده‌آلی دارند. هر دو تیم در مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا حاضرند. وزارت ورزش می‌داند که برهم‌زدن ثبات و آرامش این دو تیم چه عواقبی خواهد داشت و به‌همین‌علت به سراغ برانکو و شفر نخواهد رفت.
انتخاب سرمربی خارجی دیگر هم کار پرخطری است. فاصله زیادی بین جام جهانی 2018 روسیه و جام ملت‌های 2019 امارات وجود ندارد، فدراسیون مجبور است سراغ مربی‌ای برود که شناخت خوبی از فوتبال ایران داشته باشد. ظاهرا فدراسیون فوتبال یک مربی داخلی را بهترین گزینه در این شرایط می‌داند. بی‌پولی همیشگی فدراسیون را هم نباید فراموش کرد.
حتی گفته شده فدراسیون فوتبال مذاکرات اولیه را هم با سرمربی کنونی سایپا انجام داده است.
رضا درویش، مدیرعامل سایپا، دیروز خبر حضور دایی در تیم ملی را تأیید نکرد اما عنوان کرد پیش از این صحبت‌هایی در‌این‌باره شده است.
وی گفت : درباره این موضوع با من هیچ صحبتی نشده است. این بحث‌ها دو ماه پیش هم مطرح شده بود و حالا هم که کی‌روش گفته است بعد از جام جهانی از ایران می‌رود، طبیعتا گزینه‌هایی برای جانشینی او مطرح می‌شوند. دایی با سایپا قرارداد دارد و فدراسیون هم تاکنون در‌این‌باره با باشگاه صحبتی نکرده است. مشخصا وقتی مربی توانمند باشد، تیم‌ها به دنبالش خواهند بود و طبیعی است که علی دایی هم یکی از همین گزینه‌های هدایت تیم ملی باشد. بعید می‌دانم خبر بازگشت علی دایی به تیم ملی صحت داشته باشد.
فدراسیون و علی دایی
چند ویژگی آقای گل جهان باعث شده تا او به‌عنوان گزینه اول جانشینی کی‌روش مطرح شود. دایی در سال 1386 هم سرمربی تیم ملی شد و پس از شکست برابر عربستان در دیدارهای انتخابی جام جهانی در نوروز 1387 برکنار شد.
دایی از آن زمان به مراتب پخته‌تر شده است. دیگر آن حواشی آن دوره را ندارد. رابطه بسیار خوب او با کارلوس کی‌روش و فدراسیون فوتبال هم مدیران فدراسیون را مطمئن کرده که این انتقال بدون تلفات و حاشیه خواهد بود. علی دایی از طرفی در این سال‌ها از نظر کسب نتایج خوب کار کرده است. در لیگ هفدهم سایپا را چهارم کرد و سهمیه لیگ قهرمانان آسیا گرفت. در فصل قبلش با نفت تهران قهرمان جام حذفی شد.
کارنامه مربیگری دایی در کل در دهه 90 موفقیت‌آمیز بوده است. توجه ویژه به جوانان هم دیگر امتیاز دایی است. او در این سال‌ها چندین ستاره به فوتبال ایران معرفی کرده است.
فدراسیون اگر نتواند با کی‌روش به توافق برسد، دایی را بهترین گزینه می‌داند. مربی‌ای که هم بدون برهم‌ریختن آرامش تیم ملی می‌تواند گزینه خوبی برای جام ملت‌ها باشد و هم اینکه با اعتقاد به جوانان تیم را برای جام جهانی 2022 بسازد.
دوره اول علی دایی در تیم ملی تنها ایراد ماجراست. دایی کارنامه درخشانی در تیم ملی ندارد. ایران در دیدارهای انتخابی جام جهانی 2010 در گروه مطلوبی قرار داشت؛ اما نتایج خوبی نگرفت. در آن مقطع حاشیه‌هایی هم در کنار تیم وجود داشت و سرمربی جوان تیم ملی نتوانست درباره تیم ملی وفاق ایجاد کند. با برخی ستاره‌ها، مربیان و رسانه‌ها مشکل پیدا کرد و لطمه خورد. به نظر می‌رسد حضور دایی در سال 1386 در تیم ملی تصمیمی شتاب‌زده بود.
محمد دادکان رئیس پیشین فدراسیون فوتبال، از‌جمله افرادی است که بارها عنوان کرده که او مخالف حضور دایی در تیم ملی بود.
اما این بار داستان فرق می‌کند. دایی در این سال‌ها رفتاری مسالمت‌آمیز با همه اهالی فوتبال داشته است. دیگر حتی با علی کریمی، علی پروین، امیر قلعه‌نویی و محمد مایلی‌کهن هم مشکل ندارد. با کی‌روش، برانکو و شفر رابطه‌اش بسیار خوب است و همین موضوع فدراسیون را مطمئن کرده که حضور نماد فوتبال ایران در رأس تیم ملی انتخابی مناسب است و ترکش‌های رفتن کی‌روش را کم می‌کند.
انتهای پیام