مدیر ناشران بورس تهران جزئیاتی از تدوین صورتهای مالی نمونه شرکتهای سرمایه‌گذاری و تفاوت این گروه با هلدینگ ها ارایه کرد.
به گزارش پایگاه خبری بورس پرس ، طوبی دهقانی گفت: به منظور بهبود افشای اطلاعات توسط شرکت های سرمایه گذاری، تامین نیازهای اطلاعاتی سرمایه‌گذاران و سایر ذینفعان، سازمان بورس صورتهای مالی نمونه شرکتهای سرمایه‌گذاری را تدوین و ماه گذشته به شرکت ها ابلاغ کرد که در صورتهای مالی نمونه سعی شده اطلاعات لازم برای کلیه ذینفعان برای ارزیابی‌های مختلف فراهم شود.
وی افزود: این صورتهای مالی در برگیرنده حداقل الزامات ارائه و افشا توسط شرکت‌ها است و در صورتی‌که سازمان بورس الزامات بیشتری برای ارائه و افشا در صورتهای مالی اعلام کند، شرکت‌ها مکلف به ارائه اطلاعات مورد نیاز هستند. در تهیه صورتهای مالی نمونه به افشای مناسب و کافی اطلاعات تحت شرایط عمومی و کلی تاکید شده و از پرداختن به اطلاعات مرتبط با شرایط خاص، خودداری شده است.با توجه به اینکه فعالیت اصلی این شرکت ها سرمایه گذاری است لازم است از جوانب مختلف اطلاعات مربوط به این فعالیت در اختیار سرمایه گذاران و تحلیلگران قرارگیرد.
این مقام مسئول افشاء اطلاعات شرکت ها در صورتهای مالی نمونه و در سرفصل سرمایه گذاری را شامل گردش سرمایه گذارى‌های کوتاه و بلندمدت در اوراق بهادار و سرمایه گذارى‌های کوتاه و بلندمدت در اوراق بهادار به تفکیک درآمد آنها اعلام کرد و گفت: گردش سرمایه گذارى‌های کوتاه و بلندمدت در اوراق بهادار که شامل سرمایه گذاری در سهام و حق تقدم شرکت ها ، واحدهای صندوق های سرمایه گذاری ، سپرده های سرمایه گذاری کوتاه و بلندمدت و اوراق بدهی است که باید مانده در ابتدای سال، افزایش / کاهش ، مانده در پایان سال و درصد مالکیت( حسب مورد) ذکر شود.
دهقانی ادامه داد: سرمایه گذارى‌های کوتاه و بلندمدت در اوراق بهادار به تفکیک درآمد آنها که شامل مبلغ دفتری سرمایه گذاری ها و ارزش بازار آن ها، درآمد سرمایه گذاری شامل سود سهام و سود تضمین شده برای اوراق بدهی، سرمایه‌گذاری در سهام شرکت‌ها به تفکیک نوع صنعت، سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار به تفکیک وضعیت (بورسی/فرابورسی/ثبت شده (غیربورسی و غیرفرابورسی)/سایر)، سرمایه‌گذاری در اوراق بدهی به تفکیک ناشر و نرخ سود و سپرده های سرمایه‌گذاری به تفکیک نرخ سود می شود.
وی توضیح داد: مطابق دستورالعمل پذیرش اوراق بهادار در بورس تهران شرکت‌هایی که منابع مالی در اختیار را منحصراً صرف سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار و سپرده‌های بانکی کرده و عهده‌دار تجهیز و به‌کارگیری آن هستند در دو گروه طبقه‌بندی می‌شوند که شامل شرکت های سرمایه‌گذاری و هلدینگ می شود.
مدیر ناشران بورس به اهداف خرید اوراق بهادار توسط شرکت های سرمایه‌گذاری و هلدینگ اشاره کرد و گفت: هدف شرکت سرمایه گذاری از خرید اوراق بهادار، اعمال مدیریت در شرکتهای سرمایه‌پذیر نیست در حالی که شرکت هلدینگ با سرمایه‌گذاری در شرکت سرمایه‌پذیر برای کسب انتفاع، آن‌قدر حق رأی کسب می‌کند که برای کنترل عملیات شرکت، هیئت مدیره را انتخاب کند و یا در انتخاب اعضای هیئت مدیره مؤثر باشد.
دهقانی گفت: مطابق دستورالعمل فوق الذکر در مصرف منابع شرکتهای سرمایه‌گذاری باید محدودیت‌هایی لحاظ شود. در هنگام پذیرش و تا زمانی که نام شرکت در فهرست نرخ‌های بورس درج است، همواره باید حداقل 80 درصد از منابع مالی بلند مدت شرکت به سرمایه‌گذاری در سهام شرکتهای پذیرفته شده در بورس، اوراق مشارکت و سپرده‌های بانکی تخصیص یابد.
وی تصریح کرد: شرکت های سرمایه گذاری نباید بیش از 10 درصد منابع را به مصرف خرید سهام یک شرکت برسانند. همچنین سرمایه‌گذاری در هر شرکت نباید از 10 درصد سرمایة شرکت سرمایه‌پذیر بیشتر باشد. شرکتهای سرمایه‌گذار موظفند در صورت رساندن میزان سرمایه‌گذاری در شرکتهای سرمایه‌پذیر به سقف فوق، مراتب را به سازمان و بورس اعلام کنند.
تفاوت هلدینگ ها با شرکت های سرمایه گذاری
مدیر ناشران بورس تهران به تفاوت های شرکت های مادر (هلدینگ) با شرکت های سرمایه گذاری اشاره کرد و گفت: از جمله تفاوت ها در ترکیب دارایی ها است. طبق دستورالعمل شناسایی و ثبت نهادهای مالی فعال در بازار اوراق بهادار نزد سازمان، هر شخص حقوقی که به‌عنوان شرکت سرمایه‌گذاری یا شرکت مادر (هلدینگ) نزد سازمان به ثبت می‌رسد، ملزم است حداقل ۸۰ درصد از دارایی‌های خود را به سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار اختصاص دهد.
دهقان ادامه داد: این در حالی است که شرکت سرمایه‌گذاری باید حداقل ۷۰ درصد از دارایی‌ها را به سرمایه‌گذاری در اوراق بهاداری اختصاص دهد که در اثر سرمایه‌گذاری در این اوراق بهادار، به تنهایی یا به همراه اشخاص تحت کنترل خود در شرکت ناشر اوراق بهادار یادشده، نفوذ قابل ملاحظه پیدا نکند یا کنترل آن را به‌دست نیاورد.
وی افزود: شرکت مادر (هلدینگ) باید حداقل ۷۰درصد از دارایی‌ها را به سرمایه‌گذاری در سهام یا سهم‌الشرکه یا واحدهای سرمایه‌گذاری دارای حق رأی شرکت‌ها، مؤسسات یا صندوق‌های سرمایه‌گذاری دیگر اختصاص دهد به‌طوری‌که در شرکت‌ها، مؤسسات یا صندوق‌های سرمایه‌پذیر، به تنهایی یا به همراه اشخاص تحت کنترل خود نفوذ قابل ملاحظه یافته یا کنترل آنها را به‌دست آورد.
انتهای پیام