به گزارش پایگاه خبری بورس پرس، مهرداد عمادی مشاور اقتصادی اتحادیه اروپا در مورد دلایل تلاش فرانسه برای میانجیگری میان ایران و آمریکا به ایلنا، گفت: این موضوع سه دلیل اصلی میتواند داشته باشد. نخست آنکه خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا یک فرصت تاریخی برای فرانسه است چون پیش از این تصمیمهای کلیدی اتحادیه توسط پاریس، لندن و برلین اتخاذ میشد که معمولا در مواضع اقتصادی هم لندن با برلین همسویی داشت. از همین رو غیبت لندن این فرصت را فراهم میکند تا پاریس بتواند جایگاه خود را ارتقاء دهد. البته پیش از ناپلئون و از زمان لویی چهاردهم فرانسه در آرزوی این بود تا مجموعه اروپا را زیر نفوذ فرهنگی داشته باشد.
وی ادامه داد: دلیل دیگر در محور قرار گرفتن فرانسه در بحث مذاکرات، رابطه شخصی مکرون با ترامپ است. چون ماکرون اولین رهبر اروپایی است که از روز نخست، روی نزدیکی به واشنگتن سرمایهگذاری کرده و به دنبال آن است که پل ارتباطی آمریکا با اتحادیه اروپا باشد که پیش از در اختیار لندن بود. بنابراین پاریس به دنبال آن است که دروازه مذاکرات و گفتوگوهای سیاسی از این شهر باز شود که برای این کشور بسیار مهم خواهد بود. دلیل سوم در تلاش فرانسه، مربوط به مشکلات و چالشهایی است که آلمان در موضوع جانشینی مرکل با آن روبهرو است و باعث شده تا آلمان در مذاکرات سیاسی حضور کمرنگ داشته باشد و فرانسه به همراه روسیه نقش محوری را در مذاکرات ایفا کنند. مجموع این سه عامل موجب پوستاندازی و تغییر رفتار پاریس شده است.
این کارشناس با اشاره به پیشنهاد فرانسه مبنی بر اعطای معافیت برای هند جهت خرید نفت ایران گفت: فرانسه در حال تن کردن ردای جدیدی به عنوان رهبر سیاسی در اتحادیه اروپا است و در این مورد میخواهد با آمریکا به چانهزنی بپردازد و حتی در هفتههای آتی در مورد یک پروژه نفتی با روسیه مذاکره خواهد کرد. از همین روی پاریس به دنبال افزایش اعتبار در هند و نیز تبدیل به پل ارتباطی با آمریکا است که اهمیت راهبردی دارد و این رهبریت برای خیرخواهی هند نیست بلکه همانطور که ذکر شد به دنبال پروژه اروپای پاریسمحور است.
عمادی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه آیا شما از جزئیات محتویات بسته جدید آگاهی دارید؟ گفت: این موضوع در حال ارزیابی است اما در چند مورد اصولی مانند میزان اعتبار و خط اعتباری که از چه کانالهایی گشایش، اعمال و در دسترس باشد و نیز تیم نظارت بر شفافیت این خط اعتباری توافق شده، اگر این پروژه از نظر شفافیت و دادوستدها مشکلی نداشته باشد، پیشبینی میشود که سرمایهگذاری سه کشور بعلاوه اتریش جهت بازگشت بنگاههای تجاری و صنعتی اروپا به ایران بین ۲۸ تا ۳۰ میلیارد یورو باشد. البته پیش از این نیز پیشبینی شده بود تا بین ۳۵ تا ۴۰ میلیارد یورو سرمایهگذاری شود که اقدامات غیرسازنده از درون اتحادیه اروپا و سپس آمدن ترامپ باعث عدم تحقق آن شد.
احتمال افزایش کشورهای جدید در اینستکس
وی در پاسخ به این پرسش که چقدر احتمال دارد که کشورهای دیگر به اینستکس اضافه شوند، افزود: پس از تایید نسخه نهایی اینستکس، پیشبینی بنده این است که در مرحله نخست اتریش و ایتالیا و سپس سایر کشورها به آن بپیوندند و از آن استفاده کنند. البته این به نفع آمریکا نیز هست چون اقدامات آمریکا علیه ایران در اروپا بسیار پرهزینه است و همسویی با اینستکس شفاف است این هزینهها را کاهش میدهد و هم نیاز ایران به اقدامات پرسشبرانگیز به زعم آمریکا را اندک میکند و این به نوعی بازی برد برد خواهد بود. همچنین بزرگ شدن اینستکس مهم و مثبت است چون با کارکرد مناسب آن کشورهای غیراروپایی مثلا ترکیه، مالزی یا هند نیز میتوانند از آن استفاده کنند و باید توجه داشت که وقتی این توافق کارکرد مطلوبی داشته باشد، فساد را هم کاهش خواهد داد و تصور بنده این است که گسترش اینستکس در میان غیراروپاییها باعث تقویت یورو به عنوان ارز موازی دلار شده که در راستای امنیت تجارت جهان است.
این مشاور اتحادیه اروپا ادامه داد: باید توجه داشت که فشارهای اقتصادی که برای ایران اعمال میشود، باعث کاهش انگیزه این کشور در پایبندی به توافقات شده است، بنابراین بزرگتر شدن و نیز انعطافپذیری اینستکس میتواند برای ایران بسیار مثبت باشد. اما این اقدام میتواند خزانهداری آمریکا را با چالش روبهرو کند چون خزانهداری تاکید دارد که اینستکس برای خریدهای نقدی است و به ورود نفت در آن اعتراض دارد و از این زاویه ماندگاری برخی تحریمها را توجیه میکند. همچنین مشکلی که در هفتههای آتی به نظر دیده خواهد شد این است که اگر اجازه ورود پول نفت به اینستکس داده شود در واقع آمریکا تاثیر تحریمها را کمرنگ کرده است.
عمادی در مورد امکان ورود یک نهاد مالی سوئیسی در گام بعدی اینستکس گفت: این پیشنهاد به این دلیل مطرح شده است که سوئیسیها بخوبی توانستند با استقلال بانکی موجب افزایش اعتماد بانکی شوند و در مسئله اینستکس و مسائل مربوط به پولشویی یک بازوی اجرایی قابل اعتماد در کنار ابزارهای نظارتی باشد اما اجازه دهید در این مورد به این میزان بسنده کنیم.
وی در باره تعهد اروپا مبنی بر خرید نفت ایران تا یک میلیون و دویست هزار بشکه گفت: خرید یک میلیون و دویست هزار بشکه نفت ایران در واقع حداقل اقدام برای تامین نیازهای فوری ایران است و هر میزان کمتر از آن انگیزه ایران برای ماندن در توافقات را کاهش میدهد و اتحادیه هر کاهشی در این میزان را باید جبران کرد. حمایت اتحادیه اروپا نباید تنها محدود به همدردی کردن و سر تکان دادن شود، چون مردم ایران زیر فشارهای اقتصادی تورم و بیکاری هستند و زمان آن رسیده است که اروپا اقدام عملی انجام دهد.
آینده احداث خط لوله نفتی از ایران تا سوریه
وی در مورد احداث خط لوله نفتی از ایران تا سوریه گفت: ایران سالها پیش باید این کار را انجام میداد، باید اذعان داشت که ایران در رابطه با همسایگان جنوبی دچار اشتباهات سیاسی و راهبردی شده و اگر این موضوع را بیان نکنیم، بیگانگان با ابزارهای خشنتر و با زبان تندتری تفهیم خواهند کرد. صدور نفت ایران از طریق مدیترانه واقعیتی است که باید زودتر از این عملی میشد و از نظر تئوری عملیاتی و هزینهها و همچنین موقعیت جغرافیایی قابل عملیاتی شدن است. اما نگاهی که عربستان به واشنگتن منتقل کرده، مقاومت جدی را در پی خواهد داشت. حتی براساس شنیدهها اگر ایران به دنبال کاهش وابستگی به تنگه هرمز باشد، تلآویو در جهت عدم اجرای آن تلاش خواهد کرد. البته باید توجه داشت که این پروژه میتواند برای ایران فرسایشی نیز باشد یعنی همان کاری که آمریکا با روسیه در افغانستان انجام داد با ایران نیز انجام دهد که این باعث تضعیف و شکنندگی اقتصاد ایران میتواند باشد.
عمادی ادامه داد: اگر اینستکس راهاندازی و موضع واشنگتن نسبت به ایران معتدلتر شود که نمود آن را مشاهده میکنیم و به نظر میرسد آمریکا متوجه شده کوبیدن بر طبل مقابله با ایران، برای امریکا نیز هزینههای زیادی داشته که واشنگتن پیش از این آنها را ارزیابی نمیکرد. همچنین با مدیریت مشکلات با سعودیها حتی در موضوعاتی که همسویی نداریم، میتوانیم اسرائیل را ایزوله کنیم. اگر این اقدامات باشد این پروژه از نظر اقتصادی مثبت است موضوعی که ۲۳ سال پیش بنده در سمیناری در آذربایجان استفاده از آن را مطرح کردم.
انتهای پیام