به گزارش پایگاه خبری بورس پرس، میثم رضایی کارشناس مالی کارگزاری کارآمد با انتشار مطلبی تحت عنوان "سایه تحریم‌ها بر سر صنایع فلزی" در دنیای اقتصاد اعلام کرد: درحال‌حاضر ایران در بین ۶۰ کشور جهان رتبه دهم را در تولید فولاد دارد و پیش‌بینی می شود با رسیدن به ظرفیت ۵۵ میلیون تن در ۱۴۰۴ به جایگاه هفتم برسد.
انجمن جهانی فولاد در ۱۱ ماه سال گذشته آمار تولید فولاد ایران را ۲۳میلیون و ۶۴۸ هزارتن اعلام کرد که در مقایسه با سال ۲۰۱۸ با ۲۲ میلیون و ۴۵۲ هزار تن بود، افزایش۳. ۵ درصدی را نشان می‌دهد.
با توجه به ظرفیت های موجود از طرفی سقوط ارزش ریال در چند سال اخیر عاملی بالقوه برای مزیت یافتن صادرات در بازارهای جهانی شد.این در شرایطی است که به ریال هزینه و به دلار درآمد کسب می‌کنیم. بسیاری از کشورها به منظور تشویق صادرات و ارزآوری و مثبت شدن تراز تجاری، ارزش پول ملی را نسبت به سایر ارزهای رایج جهانی پایین نگه می‌دارند.
صادرات این محصول از میانگین یک‌دهم درصد کل تجارت فولاد جهان در دهه اخیر به ۵. ۱ درصد رسیده که رشد بزرگی است. شاید این یک درصد در مقیاس جهانی کوچک به نظر برسد، اما برای رونق صنعت کلیدی بوده است. به طوری که در سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ آن قدر بالا رفته که سهم صادرات از کل تولید از ۷ درصد متوسط دهه اخیر به بالای ۳۵ درصد رسیده است.
رکود حاکم بر صنایع و بازار مسکن ایران در کنار کاهش هزینه‌های عمرانی دولت در لایحه بودجه ۹۹ به این معنی است که تقاضای داخلی برای فلزات نمی‌تواند به‌طور ناگهانی ۳۵ درصدافزایش یابد و جای بازار خارجی را بگیرد. به این ترتیب واحدهای صنعتی ناگزیر به پایین آوردن تولید خواهند بود. کاهش تولید و خالی ماندن ظرفیت تولید و در نتیجه عدم پرداخت دستمزد به کارگران یکی از مسائل قابل‌توجه در شرایط محدود شدن صادرات فلزات اساسی خواهد بود.
بنا به گزارش مرکز آمار در سال ۹۵ بیش از ۶۰۰ کارگاه و کارخانه صنعتی در دسته تولید فلزات اساسی فعال بوده‌اند. بر این اساس بیش از ۹۸ هزار نفر در این حوزه اشتغال داشته اند و شرایط تحریم شاغلان این بخش را تهدید می کند.
صنعت فلزات اساسی به‌صورت مستقیم در بورس تقریبا ۳۰ درصد از شاخص کل را تشکیل می‌دهد که با توجه به مشکلات این صنعت در بخش حقیقی اقتصاد، بازار سرمایه نیز از این آسیب مصون نخواهد ماند. به‌نظر می‌رسد با توجه به احتمال تحریم صنعت فلزات اساسی، دولت و دست‌اندرکاران هر چه جدی‌تر به فکر کاهش باشند.
انتهای پیام