به گزارش پایگاه خبری بورس پرس، مهدی معتمدی در خصوص پافشاری برخی گروه‌های پایین دستی صنعت فولادبرای کاهش قیمت فروش ورق‌های فولادی و گران فروشی محصولات در بازار و کسب درآمد از جیب سهامداران این شرکت به اقتصادآنلاین گفت: سودجویان و رانت خواران با شروع نوسانات ارزی و تغییر قیمت‌های جهانی محصولات دوباره به میدان آمده و فریاد گرانی محصولات فولادی سر داده و از رشد قیمت گلایه کرده‌اند. برخی هم تلاش می‌کنند فولادمبارکه را متهم به گران فروشی کرده و درصددند با خرید ارزان قیمت محصولات فولادی، ظرفیت انبارها را تا حد ممکن برای سال آینده تکمیل کرده و با خرید ارزان قیمت برای تولید سال آینده سود بیشتری کسب کنند.
وی افزود: تعیین قیمت‌های فروش و الزام به ارزان فروشی برای یک شرکت بورسی دارای چند هزار سهامدار ، اقدام درستی نیست. ضمن اینکه در دنیا نیز این اصل وجود دارد که اقتصاد را نمی‌توان به صورت دستوری در مسیری درست هدایت کرد و تعیین قیمت‌ها به صورت دستوری برای حفظ آرامش در بازار روش درستی نیست آن هم در شرایطی که بهای ارز در بازار آزاد سیر صعودی داشته و یک کالای دارای تقاضا نیز در بازارهای جهانی متاثر از نرخ ارز در نوسان است.
این کارشناس ادامه داد: در یک کارخانه تولید مواد غذایی با افزایش قیمت های فروش ، قدرت خرید مردم کاهش می‌یابد اما برای اینکه دست دلالان از بازار مربوطه کوتاه باشد لازم است قیمت‌های فروش همواره واقعی بماند.
معتمدی اضافه کرد: در اقتصادهای باز دلالان بسیاری در هر بازار حضور دارند که به روند معاملات تعادل می‌بخشند و هر چه تعداد آنها بیشتر باشد روند بازار راحت تر به سمت تعادل پیش می‌رود. اما در اقتصادهای دستوری، قضیه برعکس بوده و حضور دلالان تنها به التهاب بازار دامن زده و موجب رشد حباب گونه قیمت‌ها می‌شود.
وی افزود: با یک بررسی ساده می‌توان فهمید شمار بسیاری از کارخانه‌های کوچک پروفیل نه فعال بوده و نه تولید بالایی دارند اما مدام دم از تولید می‌زنند و با خرید محصول ارزان و فروش با قیمت بالا آن هم به دلال، یک چرخه گرانی مضاعف و فشار بر مردم را ایجاد می‌کنند. البته در صنعت لوله و پروفیل هم تولیدکنندگانی داریم که برای منافع ملی کار می‌کنند اما مشاهدات این روزها بیانگر جولان دلالان در لباس تولیدکننده است.
این کارشناس ادامه داد: دلیل اصلی که دلالان یا برخی تولیدکنندگان پایین دست رابه سمت خرید ارزان ورق سوق داده برخی پیش‌بینی‌ها نسبت به رشد نسبی بهای دلار در سال آینده است اما از آنجا که امکان خرید آزادانه دلار برای آن ها فراهم نیست ترجیح می‌دهند محصولی پرتقاضا همچون فولاد را خریداری کنند. در این زمینه اگر اوراق آتی ارز وجود داشت چقدر برای اقتصاد کشور راهگشا بود که متاسفانه نگاه درستی به این ابزارهای مالی در میان برخی مسوولان وجود ندارد.
معتمدی گفت: منشا این مشکلات سامانه‌ای است که به وزارت صنعت تعلق دارد.اگر سامانه بهین یاب که وظیفه ارائه مجوز به خریداران را دارددرست عمل می‌کند چرا در این روزهای التهاب حجم خرید، واحدهای دارای مجوز تا این حد بالا رفته و چرا در روزهای آرامش بازار، خبری از این همه ظرفیت تولید و خرید نبود؟ همچنین چرا سازمان هایی نظیر سازمان حمایت و تعزیرات حکومتی نظارتی در روند تولید خریداران ورق‌های فولادی ندارند تا تمام وقایع برای همگان روشن شود.
انتهای پیام