به گزارش پایگاه خبری بورس پرس، محسن قدیری درباره تصمیم وزارت نفت برای هزینه 8 هزار میلیارد تومانی از منابع مالی پالایشگاه تهران در طرح سیراف به فارس گفت: در دو دوره دولت تدبیر و امید هیچ کار خاصی برای ارتقا و افزایش بهره‌وری پالایشگاه تهران انجام نشد. در دوره قبلی و زمانی طرح جامعی در راستای بهبود و توسعه کیفیت محصولات این پالایشگاه تدوین شد که در دوره‌های بعدی مورد پیگیری قرار نگرفت.
وی افزود: در پنج سالی (از سال 91 تا 96 ) که ناصر بابایی مدیریت پالایشگاه تهران را در اختیار داشت، هیچ‌گونه طرح توسعه‌ای انجام نشد. علی رغم اینکه در آن زمان سرمایه مالی این پالایشگاه حدود پنج هزار میلیارد تومان بود که با توجه به قیمت دلار 3300 تومانی، یک میلیارد دلار پول در اختیار وی بود و می‌توانست اقدامات مهمی را برای توسعه پالایشگاه انجام دهد ولی هیچ اقدامی صورت نگرفت. در صورتی که طرح CCR این پالایشگاه آماده اجرا بود و باید طرح جامع دیگری نیز برای ایجاد واحدهای پتروپالایشی جدید ایجاد می‌کردند.
مدیرعامل اسبق این شرکت بورسی ادامه داد: اما متاسفانه این سهل‌انگاری‌ها در حالی توسط مدیریت جدید انجام شد که باید استانداردهای تصویب شده برای تولید بنزین یورو 5 و 6 در خصوص پالایشگاه تهران اجرایی می‌شد و در نتیجه این بی‌تدبیری‌ها الان کیفیت محصولات پالایشگاه تهران به شدت افت کرده به گونه‌ای که در حال حاضر بنزین تولیدی به دلیل کیفیت پایین و تولید آلودگی زیاد در پایتخت مصرف نشده و به شهرهای حاشیه تهران منتقل می شود.
قدیری عنوان کرد: اکنون بنزین تولیدی پالایشگاه تهران معمولی است و حتی یورو 4 و 5 هم نیست و افرادی که در این دوره مسئولیت داشتند، فرصت را برای بهبود پالایشگاه از دست دادند و در حال حاضر باید پاسخگوی اشتباهات باشند. در صورت بی‌توجهی نسبت به ارتقای کیفیت پالایشگاه تهران، این مجموعه به دلیل تولید بنزین بی‌کیفیت به زودی ورشکست خواهد شد.
وی اضافه کرد: در سال 91 به ضیغمی مدیرعامل وقت شرکت پالایش و پخش نامه نوشتم و در آن اشاره کردم برای ارتقای کیفیت محصولات پالایشگاه تهران نیاز به واحد CCR است. در آن زمان همه برنامه‌ها آماده بود حتی از طریق مناقصه پیمانکار هم انتخاب شد ولی به مرحله اجرا درنیامد. در آن دوره با پنج هزار میلیارد تومان که معادل یک میلیارد دلار بود، این امکان وجود داشت که بهترین طرحها را عملیاتی کنند و پالایشگاه تهران به یکی از پالایشگاه های سبز با محصولات باکیفیت تبدیل شود.
مدیرعامل اسبق پالایشگاه تهران گفت: همین ژنرال های زنگنه، وقت را به بطالت گذراندند و اکنون که سرمایه این پالایشگاه به هشت هزار میلیارد تومان رسیده و با احتساب دلار 17 هزارتومانی به نیم میلیارد دلار کاهش یافته است، تصمیم دارند این پول را به جای صرف در راستای ارتقای کیفیت پالایشگاه تهران در طرح موهوم و پر از ایراد سیراف هزینه کنند. طرح پالایشی سیراف آینده روشنی ندارد زیرا 70 درصد تولیدی آن نفتا است که قیمت آن با قیمت میعانات گازی برابری می‌کند. اما مسئولان فعلی تلاش دارند با عددسازی اثبات کنند این طرح توجیه اقتصادی دارد.
قدیری با اشاره به اجرایی نکردن طرح های بهبود وضعیت پالایشگاه از سال 92 تاکنون توضیح داد: با پنج هزار میلیارد تومان آن سال می توانستند علاوه بر واحد CCR واحدهای دیگر هم در کنار واحدهای پتروپالایشی احداث کنند تا پالایشگاه تهران یکی از بهترین پالایشگاه های ایران شود. حال که این پول بی ارزش شده، تصمیم دارند آن را نه حتی در پالایشگاه تهران بلکه در طرح شکست خورده سیراف خرج کنند. اگر این سرمایه صرف ارتقای آن نشود پالایشگاه به دلیل تولید محصول بی‌کیفیت به زودی تعطیل خواهد شد.
وی ادامه داد: لطف‌الله هنگی مدیرعامل سابق پالایشگاه تهران هم نامه زده اگر این پول در سیراف مصرف شود، پالایشگاه تهران ورشکسته خواهد شد. ضمن آنکه طرح سیراف هم توجیه اقتصادی ندارد.متاسفانه مسئولان کنونی شرکت پالایش و پخش به جای اینکه حرف وی را گوش کنند، زمانی که دیدند حاضر به امضای صورت‌جلسه انتقال وجه از حساب پالایشگاه نمی‌شود، وی را عزل کردند و حتی اعضایی از هیات مدیره این پالایشگاه را نیز که با این اقدام مخالف بودند، اخراج کردند. در صورت عدم توجه وزارت نفت لازم است نهادهای نظارتی به این موضوع ورود کنند.
براساس این گزارش، این پالایشگاه مشمول اصل 44 تهران 19 مهر 91 با سرمایه اندک 6.1 میلیارد تومانی وارد بازار سهام شد و با کشف قیمت 7500 تومانی هر سهم، عنوان گران ترین سهم در میان همه عرضه های اولیه و شرکت های مشمول اصل 44 را به خود اختصاص داد.
سپس بعد از توقف حدود 7 ماهه، با بازگشایی نماد در 10 اریبشهت 92 و افزایش بی سایقه قیمت هر سهم به 79 هزار تومان و سپس به بیش از 127 هزار تومانی روبرو شد تا شاید برای همیشه شگفت آورترین سهم تاریخ بازارسهام ایران باشد.
انتهای پیام