به گزارش پایگاه خبری بورس پرس، در ادامه واکنش عبداله باقرنژاد نشلی مدیرعامل سیمان مجدخواف به موارد مطرح شده برخی سهامداران و مربوط به ‎وکالتنامه های ۱۴ سال پیش ، نکاتی درباره خبر منتشره بورس پرس در 26 خرداد اعلام شد .

این در حالی است که مدیرعامل شرکت مدعی جانبداری بورس پرس از سهامداران "سخواف" شده که در پاسخ مجددا" تاکید می شود بورس پرس طی 5 سال فعالیت حرفه ایی و مستقل ، طبق رسالت حرفه ایی عمل کرده و صرفا" با هدف اطلاع رسانی و کمک به سهامداران و شرکت ها برای حل چالش ها، هم صدای سهامداران بوده و هم منعکس کننده وقایع و رویدادهای شرکت ها .

بنابراین همانطور که همه موارد اعلامی مدیرعامل منتشر شده و می شود ، نکات سهامداران شرکت هم منعکس شده تا ضمن شفاف شدن موضوع ، نتیجه ایی منطقی حاصل شود .  

همچنین پیشنهاد می شود دو طرف با مراجعه به سازمان بورس یا دیگر نهادهای ناظر ، زمینه پایان این مناقشه را فراهم کنند.

توضیحات مدیرعامل سیمان مجد خواف

با سپاس از انتشار پاسخ این شرکت در خصوص گزارش مورخ 10 خرداد 99 آن پایگاه خبری و انتشار توضیحات در ارتباط به پاسخ این شرکت در تاریخ 26 خرداد 99 با کد خبر 154657، متن زیر ارسال تا مطابق با ضوابط جاری کشور منتشر گردد:

1- هیأت مدیره و مدیران شرکت منتخبین مجمع رسمی و قانونی شرکت و نمایندگان سهامداران تا انقضاء مدت قانونی می باشند و شرکت دارای پنجاه و پنج هزار (55،000) نفر سهامدار می باشد لذا اصرار بر اینکه تعدادی افراد بدون اعلام هویت، به عنوان سهامداران شرکت تلقی می شوند تعهد عدم جانبداری آن رسانه را زیرسؤال می برد.

2- مصادیق کذب بودن ادعای ناشران گزارش:

2-1- ادعا شد که کنترل شرکت در سالهای گذشته در دست عده ای بوده است که سهام اکثریت را در اختیار ندارند در پاسخیه این شرکت از خوانندگان محترم درخواست شده بود برای دریافت حقیقت و کذب بودن این ادعا به سایت کدال مراجعه نمایند اگر آن رسانه محترم به اصول اخلاقی پایبند بود ابتدا به سایت مذکور رجوع می نمود و در صورت اثبات حقیقت، اصرار بر انتشار توضیحات جدید نمی نمود با اینحال برای تنویر ذهنی آنانی که در پی حقیقت هستند نکات زیر اعلام می شود:

2-1-1- شرکت توسعه عمران مجد خواف که پیوسته به صورت حقیقی یا حقوقی در هیأت مدیره گذشته شرکت حضور داشته است دارای بیش از پنج هزار سهامدار خوافی بوده و تا آخرین انتخابات تعیین هیأت مدیره پیوسته دارای رتبه اول تا چهارم سهامداری شرکت بوده است به ویژه در دوره های اول و دوم 12 درصد از سهام شرکت را داشته است.

 2-1-2- در دورۀ اول هیأت مدیره، هفت نفر که هر کدام سه میلیون و سیصد و شصت هزار (3،660،000) سهم و دارای بالاترین سهام بوده اند عضو هیأت مدیره شده اند.

2-1-3- در دورۀ دوم علاوه بر تعدادی از اعضای دورۀ اول، شرکت توسعه عمران مجد خواف با یک میلیون و نهصد و چهل و نه هزار (1،949،000) سهم و کاندید شرکت پیشگامان صنعت مجد با یک میلیون و ده هزار (1،010،000) سهم که جزء سهامداران برتر بوده اند در هیأت مدیره قرار گرفتند.

2-1-4- در دور سوم و چهارم جناب آقای مهندس عباسعلی عطائیان دهکردی که اولین سهامدار شرکت از تهران بوده است به اتفاق شرکت های توسعه و عمران مجد خواف و کاندیدای شرکت پیشگامان صنعت مجد که در مرتبه های بعدی بوده اند در ترکیب هیأت مدیره قرار گرفته اند. سند مربوطه از گزارشات صورت های مالی حسابرسی شده از سال1390 که شرکت در شرکت فرابورس پذیرفته شد الی 1396 که آخرین انتخابات تعیین اعضای هیأت مدیره در آن برگزار شده است به پیوست (7 صفحه) ارائه می شود.

2-1-5- در دور پنجم نیز جناب آقای ناصر اردوانی سهامدار محترم از تهران و مدیر محترم حقوقی وقت یکی از مناطق بانک صادرات که جزء سهامداران با سهام بالای شرکت بوده در کنار شرکت های پیشگامان صنعت مجد به عنوان دومین سهامدار و شرکت شاخص تراز رود به عنوان سومین سهامدار و با تغییر سایر اعضاء در ترکیب هیأت مدیره قرار گرفتند.

2-1-6- در دوره های ششم و هفتم نیز شرکت های توسعه عمران مجد و شاخص تراز که دارای سهام اول و چهارم بوده اند در کنار چهره ای جدید و با دارا بودن سابقه طولانی در صنعت سیمان و سابقه عضویت در هیأت مدیره شرکت های بزرگ سیمانی وارد هیأت مدیره شدند.

حال باید از مدعیانی که آن رسانه رسالت سخنگویی آنها را به عهده گرفته باید پرسید که تا آخرین مجمع انتخاباتی گذشته شرکت، آنهایی که حتی یک سهم از شرکت را نداشته اند چگونه با القای اینکه دارای سهام اکثریت هستند برای آن دوران تعیین تکلیف می نمایند؟ همچنین چنانچه با استناد به اینکه در حال حاضر دارای سهام بالاترند برای خود حق تعیین تکلیف برای شرکت قائلند چرا همین حق را در آن دوران برای اشخاص حقیقی و حقوقی که دارای سهام بیشتر بوده اند نفی می کنند؟

3- گرچه در خصوص ادله اخذ وکالت توضیحات کامل در پاسخ این شرکت ارائه شده بود که مهمترین آن رسمیت یافتن مجامع فوق العاده بوده است که هر شرکت سهامی عام ناگزیر از آن می باشد اما آن رسانه محترم به صورت گزینشی فقط آنرا به عدم امکان حضور سهامداران در مجمع محدود نموده است در حالیکه اخذ وکالت با هدف ایجاد امکان قانونی برگزاری مجامع فوق العاده بوده است که عمدتاً مصوبات آن مربوط به تصویب افزایش سرمایه برای تأمین منابع مالی لازم جهت تکمیل فاز اول پروژه بوده است حال به جای طفره رفتن سؤال اینست که چه راهکاری غیر از وکالت برای تشکیل مجمع با حضور سی (30) درصد آرا جهت رسمیت یافتن آن براساس قانون تجارت وجود دارد؟

4- در پاسخیه مذکور، سیمان خواف با شرکت های سیمانی خاش یعنی اولین کارخانۀ سیمان بعد از انقلاب و کارخانه های سیمان قائن و سیمان بجنورد که ده ها سال از راه اندازی آنها می گذرد و هیچگونه بدهی مالی ندارند مقایسه شده است آیا ناشران این گزارشات که خود را مطلع بازار سرمایه می دانند بر این امر واقف نیستند که چنین مقایسه ای مع الفارق است؟ چرا کارخانه ای را که حدود دو سال است در مجاورت کارخانه سیمان مجد خواف راه اندازی شده مثال نمی آورند که قریب هزار میلیارد تومان بدهی داشته و از تخصیص سود خبری نیست؟ چرا از پروژه های همزمان با سیمان مجد خواف مثل سیمان خرم آباد و سیمان بیارجمند نمی گویند که به صورت پروژه های نیمه کاره بدون هیچگونه عملکرد باقیمانده و هیچ پاسخی برای سهامداران ندارند در حالیکه فاز اول سیمان مجد خواف دو سال پس از عملیات اجرایی راه اندازی گردید و چنانچه بانک صادرات خلف وعده نمی نمود کل طرح در همان سال 1390 راه-اندازی می شد. آیا نیت ناشران با انجام اینگونه مقایسه-های نابجا بهره برداری دلخواه و انحراف افکار عمومی نیست؟

5- آقایان اعلام می دارند که در بازار سرمایه سفته بازی نمی کنند بلکه سرمایه گذار هستند در این ارتباط باید گفت که تقاضای آنها برای انجام مذاکره با آغوش باز پذیرفته شد و در اولین جلسه اینجانب راه های انجام سرمایه گذاری و افزایش سرمایه به صورت قانونی را تشریح نموده و با بیان علل عدم کامل شدن خط تولید برغم وجود شایستگی ها که در اجرای سریع فاز اول پروژه به اثبات رسید گفته شد که دست هر سرمایه گذار را می بوسیم و پس از ورود هر سرمایه گذار، آنها از حقوق قانونی متعلقه از جمله حضور متناسب در هیأت مدیره و حتی اعمال مدیریت برخوردار خواهد شد برغم این مواجهه صادقانه متأسفانه آقایان مسیر تقابل و بد نام سازی شرکت را در پیش گرفتند و تمام هم و غم خود را در این مسیر به کار بستند و در فضاهای مجازی هر آنچه خواستند نوشتند که خطای نابخشودنی در حق هیأت مدیره فعلی شرکت که با تلاش طاقت فرسا و از خودگذشتگی که برای هر داور صادقی با بررسی عملکردها قابل حصول است بوده است.

6-مدعیان در فضاسازی های یکساله اخیر از طریق انتشار انواع گزارشات در فضاهای مجازی سعی در القاء عدم موفقیت این شرکت در اذهان سهامداران و خوانندگان می نمایند همانطور که در پاسخیه مذکور با طرح سؤالاتی مثل علت عدم موفقیت و اینکه ده سال برای یافتن سرمایه گذار زیاد نیست در همین راستا حرکت می کنند در این خصوص باید گفت که در اواخر سال 1385 پذیره نویسی طرح انجام و در سال 1386 کلیه مجوزها و انتخاب معادن و سایت انجام و در سال 1387 عملیات اجرایی طرح آغاز و در سال 1390 با اجرای کامل زیرساخت های کارخانه، راه اندازی فاز اول محقق گردید آیا با حدود پانصد میلیارد ریال نقدینگی، اجرای حدود 52 درصد یک کارخانه کامل نشانگر پاکدستی و موفقیت مدیریت شرکت نبود؟

در حالیکه اندک طرح های همزمان با این پروژه آنهایی که اتمام یافته اند هزینه تمام شده آنها بیش از پانصد میلیارد تومان بوده و قریب به اتفاق دیگر پروژه های همزمان هنوز فقط یکسری عملیات اجرایی بر زمین مانده اند در حالیکه اگر بانک صادرات که ابتدا وعده تخصیص تسهیلات ارزی و ریالی را داده بود بدان پایبند بود حتی زودتر از سال 1390 کل خط راه اندازی می شد که در آن صورت رکورد اجرای خطوط تولید سیمان با این پروژه زده می شد با این وصف آیا از اینکه بانک صادرات با تعویض مدیریت به تعهد خود عمل نکرد و شرایط اقتصادی کشور به سمت تحریم ها رفت و با کاهش تقاضای سیمان بانک ها حاضر به سرمایه گذاری در این صنعت نیستند مسئولیت این مشکلات باید متوجه این مدیران شود؟

در ارزیابی عملکرد فنی و اقتصادی مدیریت شرکت همین بس که پس از درخواست از بانک صنعت و معدن برای دریافت تسهیلات جهت تکمیل خط تولید و در پی بازدید اعضای محترم هیأت مدیره آن بانک از محل کارخانه، در اندک زمانی پس از آن در تاریخ 29.04.1393 با اینکه سرمایه گذاری در صنعت سیمان دیگر نزد بانک ها منتفی شده بود به دلیل قابلیت های منحصر به فرد، این طرح را تصویب نمودند (پیوست شماره 8) گرچه از اینکه کارخانه در رهن بانک ملی به دلیل تسهیلات فاز یک قرار داشت این مصوبه به نتیجه نرسید ولی پس از آن مدیریت شرکت باز نایستاد و فرآیند اخذ فاینانس را در دستور کار خود قرار داد و با توجه به قابلیت های طرح، طرف های خارجی قرارداد یعنی شرکت های KHD آلمان و Avic چین پروژه تکمیل خط تولید این کارخانه را در صدر الویت های سرمایه گذاری در ایران قرار دادند (پیوست شماره 9) ولی در نهایت برغم پذیرش سازمان سرمایه-گذاری و کمکهای اقتصادی و فنی ایران (پیوست شماره 10) به دلیل عدم پذیرش بانک ملی برای عاملیت به نتیجه نرسید روندهای فوق گواه بر این است که حتی لحظه ای مدیریت شرکت از تلاش برای جذب سرمایه جهت تکمیل خط تولید فروگذار نکرده است و مستندات همه آنها موجود می-باشد. به هر ترتیب حال که بعد از یکسال تلاش مداوم مدیریت شرکت برای جذب سرمایه گذار جهت تکمیل خط تولید با اعلام آمادگی یکی از شرکت های مطرح سرمایه گذاری صنعتی در حال نتیجه دادن است با موج حمله سفته بازانی مواجه شدیم که با القاء بدبینی و تلاش شبانه روزی درصدد خنثی نمودن این تلاش ها می باشند که موفق نخواهند شد و به فضل الهی مساعی مدیریت شرکت برای تکمیل خط تولید و با مدد اعتماد سهامداران محترم به ثمر خواهد نشست چرا که خداوند پاداش تلاش های صادقانه را خواهد داد و این سنت تغییرناپذیر الهی است.

تلگرام اصلی بورس پرس : t.me/boursepressir

انتهای پیام