به گزارش پایگاه خبری بورس پرس به نقل از حکاک، دوره ۵ ساله ریاست ولی‌اله سیف بر بانک‌مرکزی کمتر از ۴ ماه دیگر پایان می‌یابد و بازار گمانه‌زنی‌ها و مذاکرات در مورد جایگزین احتمالی روز به روز داغ‌تر می‌شود.
اگرچه برخی ناظران پس از قرار گرفتن نام وی در فهرست تحریم‌های آمریکا، احتمال تغییر را بنا بر ملاحظات سیاسی و دیپلماتیک بسیار ضعیف می‌دانند اما شنیده‌ها حاکی است با وجود این ملاحظه، تمدید حضور سیف در بانک‌مرکزی همچنان یک مخالف جدی دارد، شخص ولی‌اله سیف.
آن‌گونه که از منابع نزدیک به رییس بانک مرکزی شنیده‌می‌شود، سیف خصوصا پس از اتفاقات چند ماه اخیر و برخوردهایی که با وی شده با جدیت از رییس‌جمهور خواسته تا به فکر جایگزینی پس از پایان دوره ۵ ساله در شهریور ماه باشد.
همین اصرار جریان‌هایی را داخل و خارج از دولت به فکر یافتن گزینه‌ای نزدیک انداخته تا جایی که طی چند هفته اخیر رقابت بر سر پیشنهاد افراد مختلف به رییس‌جمهور شدیدتر شده و نام‌هایی نیز در این میان مطرح شده از محمدرضا حسین‌زاده مدیرعامل بانک ملی گرفته تا شاپور محمدی رییس سازمان بورس.
البته جریان و افراد حامی برخی از این گزینه‌ها، گام‌های جدی‌تری را نیز برای قرار دادن رییس‌جمهور در برابر عمل انجام شده برداشته‌اند و استعلام‌های لازم را نیز از نهادهای قانونی در مورد گزینه‌ها انجام داده‌اند.در میان انبوه نام‌های مطرح برای جایگزینی سیف گزینه دیگری نیز مطرح است،حمید پورمحمدی معاون فعلی سازمان برنامه و بودجه و آخرین قائم‌مقام بانک‌مرکزی در دوران قبلی اما وی با وجود مذاکره جدی برخی مسئولان بلندپایه دولتی برای پذیرش این سمت، مخالفت جدی را صراحتا اعلام کرده است.
گذشته از نام‌ها آنچه علامت سؤالی بزرگ در برابر تلاش‌ها برای معرفی جایگزین سیف قرار می‌دهد این است که با توجه به پایان دوره فعالیت دولت یازدهم در مرداد سال ۱۴۰۰ با فرض انتصاب فرد دیگری به جای سیف در شهریور سال جاری، رییس‌جدید برای انجام اقداماتی متفاوت از آنچه تا کنون انجام شده یا می‌تواند انجام شود، چقدر زمان خواهدداشت؟ این سؤال از آن رو جدی‌تر می‌شود که دولت عملا از سال ۹۹ وارد فاز انتخاباتی خواهدشد و تصمیمات اقتصادی تحت‌الشعاع مسائل سیاسی قرار می‌گیرد.
با این حال به نظرنمی‌رسد جریان‌های علاقه مند به تغییر رییس بانک‌مرکزی دست از تلاش برای متقاعد کردن رییس‌جمهور برای عدم تمدید حکم سیف و تغییر برندارند چرا که از نظر آن‌ها سه سال نیز زمان کمی برای سیطره بر دو قطب از چند قطب مهم پولی و بانکی نیست و نباید از این فرصت چشم‌پوشی کرد.
انتهای پیام