به گزارش پایگاه خبری بورس پرس، علی ربیعی در آخرین نشست خبری در دولت دوازدهم با اشاره به لزوم پرهیز از افراط و تفریط در اداره کشور،اعلام کرد:
دولت برآمده از ایده اعتدال،طی این مدت از مدیرانی با گرایشهای مختلف بهره برد و در تمام هشت سال گذشته کوشید از جاده اعتدال منحرف نشود.
در عرصه خارجی، پایبندی به گفتمان اعتدال چیزی نبود جز پایبندی به منافع ملی،ایستادگی در برابر زورگویی اما تعهد به تعامل مبتنی بر احترام و منافع متقابل با جهان.
دولت اعتدالی با تدبیر و امید،بسیاری از اقدامات را سامان داد ولی به علت موانع داخلی و خارجی نتوانست در برخی موارد موفق شود. آثار قابل توجه و به یاد ماندنی در تاریخ ایران بر جای گذاشت و ثبت کرد. موفقیتهایی که به خوبی دیده نشد.
البته ناکامیهایی هم داشت که بخشی از این ناکامیها به علت نارساییهای طبیعی بود که در هر دولتی میتواند وجود داشته باشد اما بخش عمده ناشی از موانعی بود که به دولت تحمیل شد.در موضوعاتی هم به موفقیت دست یافت، معمولا با بی مهری جناح های سیاسی مخالف دیده و شنیده نشد.
قضاوت دولت،بدون در نظر گرفتن عوامل خارجی و موانع داخلی و ارزیابی عملکرد،بدون تقسیم این مدت به دو دوره زمانی،غیر منصفانه است.
اعتدال در روابط خارجی به معنی فراموش کردن دشمنیها و بدخواهی علیه ملت ایران نبود. بلکه به معنای حرکت در مسیر منافع ملی است.با تصویب برجام و موفقیت دولت، هیچ کس نمیتواند رشد اقتصادی که از این طریق در سه سال اول دولت یازدهم،نصیب کشور شد،نادیده بگیرد.
وقتی از دولت تدبیر برای حل بحرانها حرف میزنیم، سخنی گزاف و ادعایی توخالی نیست. چون دولت با دو پدیده داعش و ظهور ترامپ که هریک به تنهایی مظهر افراطیگری در جهان است، مواجه بود.اگر برخورد غیرمدبرانه با این دو پدیده داشت، منجر به شعلهورشدن جنگهای فرقهای و مذهبی در برخی جوامع و تسلط افراطی گری به نام اسلام انحرافی در منطقه می شد که تنها بدخواهان امت مسلمان را خوشحال میکرد.
تدبیر مواجهه با ترامپ از آن روایتهایی است که درست بازگو نشد و نمی شود و همچنان ناگفتهها درباره آن زیاد است.
اگر در این سال ها دولتی بر سر کار بود که به راه اعتدال و تدبیر بهایی نمی داد نه تنها آن مقاومت بی نظیر مردم در برابر فشارهای بی سابقه اقتصادی امکان پذیر نمی شد بلکه وقوع حوادثی با خسارات زیاد برای ملت کاملاً محتمل بود.
اعتدال تنها راه موفقیت و غلبه بر موانع است
دولت از یک سو باید در راستای احقاق حقوق ملت در مجامع جهانی حرکت میکرد و ضمن مقابله با ایرانهراسی،تلاش می کرد تمایل جنگ افروزان را وادار به عقب نشینی کند. از سوی دیگر دولت باید به سرنوشت نسل های آینده و روزهای آتی توجه می کرد. در حالی که از درآمدهای ارزی بیش از ۱۰۰ میلیارد دلاری خبری نبود.
دولت برای برای اداره روزمره معیشت و بازنگه داشتن سفره مردم، نیاز به ۵۰ میلیارد دلار به واردات داشت و اگر بنا بر رشد و توسعه نیز بود به حدود ۱۰۰ میلیارد دلار برای تامین معیشت و سرمایه گذاری نیاز بود. همه اینها در شرایطی بود که کشور با محدودترین درآمدهای نفتی در عمر دولت ها در ایران مواجه شد.
البته شاید این موضوع هم یکی از دستاوردهای دولت است. چرا که کشور را در سه سال اخیر با بودجههایی اداره کرد که کمترین اتکا را به نفت داشتند. در این وضعیت با ممنوعیت واردات ۲۵۰۰ قلم کالا بدون اینکه به وفور کالاهای اساسی صدمهای وارد شود، صادرات را هم گسترش داد.
البته بسیاری پیشبینی وضعیتی بدتر از این و فروپاشی ایران را داشتند ولی نه تنها اقتصاد ایران فرو نپاشید، بلکه در سال 99 به رشد هم رسید. هر چند همزمان به زندگی مردم لطمه اقتصادی ناشی از تحریم هم وارد شد و این موضوعی جدی برای دولت بود. برای همین سیاست های حمایتی از سوی دولت، پیگیری شد که همسان سازی حقوق بازنشستگان،ارائه بستههای حمایتی به گروههای ذینفع و مورد حمایت از جمله این برنامهها بود.
با همه این اتفاقات، تحریم و عدم دسترسی به منابع بر اقتصادِ عادت کرده به درآمدهای ارزی بالا، زندگی را برای مردم و کار را برای دولت، دشوار کرد و باعث بهم خوردن تعادل قیمت بسیاری از کالاها در بازار شد.
دولت آینده راه دشواری در پیش دارد. باید همگان انتظارات منطقی از دولت آینده داشته باشند. تحریم، حقیقتی انکارناپذیر است . دولت آتی با چالشهای سه گانه امروز دولت دوازدهم نیز روبرو خواهد بود. تغییرات آب وهوایی و خشکسالی، امری واقعی و جدی است. بدون تردید نمیتوان با عادات مالوف، مسیر را ادامه داد
بر اساس تجربه هشت ساله دولت، تنها راه موثر برای مواجهه با چالشها مدارا، عقلانیت و سختکوشی است که می توان با آن بر مشکلات فائق شد.
تلگرام اصلی بورس پرس : t.me/boursepressir
انتهای پیام