پیشنهاد نخست بازگشت روابط ابوظبی- تهران به حالت عادی، پیشنهاد دوم تأمین امنیت گذرگاه‌های دریایی برای عبور امن نفت کش‌ها از تمام کشورهای مشرف بر خلیج فارس توسط دو کشور و سومین که مهمترین پیشنهاد است، آمادگی ابوظبی برای خروج از یمن بود. اما اماراتی‌ها با شنیدن پاسخ قاطع و منفی ایران، ناامید نشدند و عبدالله بن زائد وزیر خارجه امارات به هنگام سفر به مسکو در ژوئن از مسکو خواست که تا میان ابوظبی و تهران میانجی گری کند.
به نظر می رسد تصمیم امارات برای خروج از یمن، جدی است و این امر، دلایلی دارد که مهمترین انها عبارتند از :
۱- به فرسایش رفتن نیروهای انسانی امارات که توانست چهار سال و اندی بر آن سرپوش بگذارد.
۲-کاهش توان اقتصادی امارات که باعث شده مردم این کشور بوضوح تبعات جنگ در یمن را بر شرایط اقتصادی خود احساس کنند.
۳-فرسایش سیاسی که پس از آن مشخص شده که جنگ در یمن با پیروزی ائتلاف سعودی پایان نمی یابد. امارات قصد دارد با خروج زودهنگام از این معرکه، از پرداخت بهای بیشتر، اجتناب کند.
علاوه بر اینکه ظاهرا حکام اماراتی به این نتیجه رسیده اند ادامه روابط متشنج با همسایگان از جمله یمن و ایران به نفع آنها نیست و همانطور که در جریان نشستی میان پسران زاید و حاکم دبی، محمد بن راشد تاکید کرد: باید هر چه زودتر از باتلاق یمن خارج شویم، چرا که شلیک حتی یک موشک یمنی به خیابان های دبی برای فروپاشی اقتصادی و از میان رفتن تمام دستاوردهای ما کافی است.
در مجموع، منابع آگاه تاکید می کنند تغییر موضع امارات، یک مانور نیست. آنها در وهله اول در حمله خلیفه حفتر به طرابلس شکست خوردند و در ادامه، دریافتند واشنگتن آمادگی مقابله مستقیم با ایران را ندارد. از این رو، مسئولان اماراتی تصمیم دارند در سیاستهای منطقه ای ،تجدید نظر کلی داشته باشند و در همین راستا از قاهره خواسته اند برای ارتباط میان امارات و سوریه، میانجی گری کند.
انتهای پیام