یک کارشناس بازار سرمایه با مقایسه نقش آنالیزورهای فوتبال و بازار سهام، دلایل تحلیلی زدگی و توسل به عقلانیت در سهامداران را تشریح و اعلام کرد: زیبایی بورس پایان یافته است.
به گزارش پایگاه خبری بورس پرس، محسن عباسی مدیر عامل شرکت مشاور سرمایه گذاری ابن سینا مدبر (اِماکو) با ارایه یادداشتی از وضعیت کنونی بازار سهام اعلام کرد: شاید دلایل بنیادین و تکنیکال زیادی برای بی رمقی بورس و افت پیاپی آن بتوان عنوان کرد و یا این پدیده را از زوایای گوناگونی مورد بررسی قرار داد اما نیک که بنگریم خود این عوامل در بستری دیگر اتفاق افتاده است که اگر آن بستر را نیز دنبال کنیم به خودمان می رسیم.
دوستی در جایی نوشته بود از زمانیکه تعداد آنالیزورها در فوتبال زیاد شد زیبایی های فوتبال از بین رفت. قبل از هر حرکتی در فوتبال نیاز به کلی حساب و کتاب است! این قدر اهمیت تحلیل و آنالیز را در فوتبال بالا برده ایم که دیگر هیجان فوتبال مانند سابق نیست. زمانی وقتی توپی به سمت دروازه کلمبیا شلیک می شد همه تماشگران نیم خیز می شدند تا ببینند هیگوییتا با چه روشی آن را دفع می کند.
زیبایی و هیجان و ریسک حرکت های او هر بیننده ای را به وجد می آورد و همه اینها به حساب فوتبال گذاشته می شد.اما با ورود آنالیزورها و تحلیل زدگی فوتبال، آرام آرام این ورزش مانند مسابقه شطرنج و هیجانات آن روز به روز کمتر از گذشته شد.
اتفاقی مشابه در بورس ما در حال رخ دادن است. قصد ندارم اهمیت تحلیل و کمک های آن به انتخاب هایمان را کمرنگ کنم اما باید پذیرفت آشفتگی در بازار تحلیل و خبر و هیجان و حرکت گروهی و رانت و .. اتفاق افتاده و این نیز خود نتیجه اتفاق های دیگری در بدنه اجتماعی و سیاسی و اقتصادی ما است.
عواملی دیگری سرمایه گذاران و سهامداران را به این سمت و سو سوق داده است. تحلیلی زدگی و توسل به عقلانیت در هر شرایطی باعث شده تا نه تنها حقیقی ها و حقوقی ها رویکرد بلندمدت نداشته باشند حتی قید ورود به بازار را بزنند و وارد بازار بدهی شوند و سود بی دغدغه را دریافت کنند. چیزی که ظاهرا عقلانیت و حساب و کتاب فعلی آن را نشان می دهد.
غرض این نیست که در حال حاضر سرمایه خود و سهامدارانمان را با ورود بی حساب و کتاب به بازار از بین ببریم که این خود خطای بزرگی است اما این فرآیند تحلیل زدگی و عقلانیت بیش از اندازه در بستری میان مدت شکل گرفته است. این عقلانیت انتخابی است که سیاست گذاران اقتصادی پیش پای سرمایه گذاران گذاشتند.
وقتی قوانین یک شبه به ضرر پتروشیمی ها و پالایشی ها تصویب شد، سرمایه اجتماعی از بین رفت. وقتی بهره مالکانه، قیمت سوخت و انرژی بدون اعلام قبلی و بدون حساب و کتاب آن گونه افزایش یافت، چراغ عقلانیت را در ذهن سرمایه گذاران پر رنگ تر کرد. وقتی پول سرمایه گذاران ماه ها در سهام مختلف بلوکه شد و اعتراض ها به جایی نرسید این سرمایه گذاران بودند که دست به انتخاب زدند و برای هر حرکتی، برنامه ریزی قبلی و نقشه ریختند تا دوباره غافلگیر نشوند و این رویه آنقدر ادامه پیدا کرد که بورس خاصیت خود را از دست داد. خاصیت خرید آینده شرکت، خاصیت پیش بینی و خاصیت ریسک پذیری!!!!
همزمان با این عوامل، بازار دیگری در حال توسعه بود که اهداف همه آنالیزورها بود! بازار بدهی با سود بالا و بدون ریسک!
چندی است که زیبایی بورس پایان یافته و این ماییم که در آن غوطه وریم و به امید روزهای بهتر در حال نگاه کردن به تابلوی بورس هستیم. در عصر محاسبات، کار سختی پیش رو داریم تا بتوانیم سرمایه گذاران را قانع کنیم که پیش بینی های یکسال دیگر را در محاسبات خود دخیل کنند، به آنچه غیر از در زمان حال می گذرد فکر کنند و خوش بینی ها به آینده را باور کنند.
باید قبول کنیم این رفتار حاصل عملکرد اقتصادی خودمان است.زیرا آنقدر شرایط آینده را غبارآلود کرده ایم که سرمایه گذاری امری بسیار سخت شده است. اگر زمانی کسی پیش بینی از متغیر سرمایه گذاری برای یک دوره 10 ساله را به علت احتمال تغییر قوانین، تغییر دولت، تغییر شرایط نرخ بهره اقتصاد جهانی و ... چندان قابل استناد نمی دانست حالا این افق به یک سال و حتی کمتر رسیده است. یعنی قدرت پیش بینی کاهش یافته و عقلانیت حکم میکند سرمایه را در این شرایط به خطر نینداخت.
برای رشد بازار نیازمند تصویب قوانین حمایتی بلندمدت و ارایه برنامه مشخص با ضمانت اجرایی توسط دستگاه ها و وزارتخانه ها و تصویب آن در مجلس هستیم تا سرمایه گذاران بدانند که در چه فضایی سرمایه گذاری می کنند. نیازمند تصویب قوانین بلند مدت در سازو کار اجرایی بورس هستیم تا شرایط برای سرمایه گذاران کوتاه مدت و بلند مدت مشخص شود و یکبار برای همیشه اصل "غافلگیری سرمایه گذار "را کنار بگذاریم.
انتهای پیام