هزینه خوراک پترو پالایشگاه بین ۹۴ تا ۹۸ درصد هزینه‌های تمام شده محصول و بیش از ۸۵ درصد درآمدهای عملیاتی است.
به گزارش پایگاه خبری بورس پرس به نقل از فارس، بهره‌برداری صحیح از منابع طبیعی بخصوص نفت و گاز می‌تواند به عنوان پیشرانی برای حرکت رو به رشد اقتصاد ایران عمل کند. بررسی درآمدهای حاصل از منابع طبیعی نشان دهنده این واقعیت است که صادرات مواد خام نقش پررنگی از این درآمدها داشته و استفاده از این منابع مالی بعضا موجب انحراف از مسیر توسعه و بروز مشکلات جدی در ثبات اقتصادی شده است.
با این وجود این بینش بوجود آمده که ادامه مسیر خام‌فروشی با رویکرد گذشته میسر نیست و باید طراحی جدیدی برای بهره‌برداری از منابع طبیعی در کنار حفظ سهمیه صادراتی بوجود آورد تا ضمن ایجاد ارزش افزوده و اشتغال پایدار، کشور را از تکانه‌های اقتصادی، تهدید و تحریم مصون و محفوظ نگه داشت.
در این راستا برای اولین بار در برنامه ششم توسعه گام جدیدی در بهره برداری از منابع نفت و میعانات گازی برداشته شد. بر اساس بند الف ماده 44 قانون برنامه ششم توسعه باید ترتیبی اتخاذ شود که ظرفیت پالایشی 2.7 میلیون بشکه در روز افزایش یابد.
از دیگر قوانینی که نشان از تغییر رویکرد در بخش نفت و گاز دارد، قانون حمایت از صنایع پایین دستی نفت و میعانات گازی با استفاده از سرمایه گذاری مردمی یا قانون پتروپالایشگاه‌ها است که سال 98 در مجلس یازدهم مصوب شد و پس از طی مراحل مختلف و مشخص شدن طرح های برگزیده به ایستگاه ابلاغ آیین‌نامه توسط هیات وزیران رسیده و منتظر تعیین تکلیف دولت است.
نقش تنفس خوراک در تسهیل تامین مالی ساخت پتروپالایشگاه
نقطه قوت قانون پترویشگاه‌ها، ایجاد ساز و کار تنفس خوراک به عنوان یک راهکار خلاقانه و جذاب برای کمک به تامین مالی طرح‌های برگزیده است. ایده تنفس خوراک درصدد است دارایی‌های غیرنقد نفتی را به عنوان اهرمی برای توسعه زنجیره ارزش نفت و میعانات گازی درآورده و مسیر کسب درآمد را به سمت درآمدهای پایدار و مولد پتروپالایشگاهی تغییر دهد.
در این روش به محض بهره‌برداری طرح‌ها این شرکت ها به مدت یک تا دو سال از خوراک رایگان بهره‌مند شده و هزینه خوراک را در سال‌های بعدی بصورت اقساطی به صندوق توسعه ملی بازمی‌گردانند. قانون تنفس خوراک شرایطی را مهیا می‌کند که سهامداران طرح‌های پتروپالایشی بتوانند از ابزارهای مختلف تامین مالی استفاده کنند و رفع تعهدات مالی پس از بهره برداری طرح برای شرکت آسان شود.
ارزش وام تنفس خوراک زمانی مشخص می‌شود که هزینه خوراک برای یک پتروپالایشگاه بین 94 تا 98 درصد هزینه‌های تمام شده محصول و بیش از 85 درصد درآمدهای عملیاتی است. این واقعیت نشان می‌دهد صنعت پتروپالایشی بیشترین اثر پذیری را از خوراک می‌پذیرد و کوچکترین تغییر در نرخ گذاری و کیفیت خوراک اثرات بزرگی را بر وضعیت مالی به جا خواهد گذاشت.
تصویر یک وضعیت درآمدهای عملیاتی و هزینه تولید و خوراک شرکت‌های پالایشگاهی در سال 99 را نشان می‌دهد. طبق این تصویر سود پالایشگاه‌های داخلی تاثیرپذیری بالایی نسبت به نرخ خوراک دارد درحالی که خوراک این شرکت‌ها با در نظر گرفتن 5 درصد تخفیف تامین می‌شود.
بنابراین وام تنفس خوراک مقدار قابل توجهی نقدینگی در اختیار پتروپالایشگاه قرار خواهد داد و سرمایه‌گذاری انجام شده در همان سال اول بازگردانده می‌شود. به عبارت دیگر کل هزینه سرمایه گذاری با روش‌ها و ابزارهای مختلف بطور کامل با وام تنفس خوراک که دوره بازپرداخت 8 سال دارد، جبران و جایگزین می‌شود.
بازخوانی 7 نمونه تامین مالی بزرگ از بازار سرمایه
بطور کلی چالش اصلی شرکت‌های پتروپالایشی ذیل این قانون، تامین مالی ساخت است. ساخت پتروپالایشگاه هزینه سرمایه قابل توجهی نیاز دارد و همه امتیازات قانون مذکور به ویژه وام تنفس خوراک، برای زمانی است که پتروپالایشگاه با رعایت الزامات تعیین شده در قانون به بهره‌برداری رسیده و فرآورده‌های مد نظر را تولید کند.
در نتیجه شرکت‌ها باید راهکارهایی را جستجو کنند که در یک فضای رقابتی، منابع مالی مورد نیاز را تامین کنند. بسته های تامین مالی پیشنهاد شده باید به الزامات تعیین شده قانون و آیین‌نامه اجرایی توجه کرده و بخشی از سرمایه مورد نیاز را از بخش مردمی تامین کنند.
مصطفی ناظمی کارشناس اقتصاد انرژی در این باره گفت: تجربه‌های موفق استفاده از ابزارهای مختلف مالی در بازارهای پول و سرمایه نشان داده درصورت برنامه‌ریزی دقیق، منظم و دارا بودن پشتوانه فنی و مالی مناسب، تامین منابع مالی در مقیاس پروژه‌های پتروپالایشی امکان‌پذیر است.
وی افزود: با وجود ابزارهای مختلف تامین منابع، نظام تامین مالی اتکای بیش از حدی به وام و اعتبار اسنادی خارجی دارد. از طرفی مهیا نبودن بستر تامین مالی در بازار سرمایه و ترس از مواجهه با سهامداران خرد، عدم استقبال ارکان بازار سرمایه با ورود پروژه‌های در حال ساخت یا نیمه تمام به بازار، نبود گنجایش کافی برای بازار بدهی و سهام نیز مزید بر علت است.
این کارشناس اقتصاد انرژی ادامه داد: از طرف دیگر نیاز ارزی پروژه‌ها و تامین ارز دشوار، وام‌های ارزی با شرایط مناسب صندوق توسعه ملی و وام‌دهی بی حد و حصر بانک ها که شرایط به مراتب آسانی نسبت به تامین مالی از مسیر بازار سرمایه دارد، اجازه تغییر رویکرد تامین مالی به سمت بازار سرمایه را نمی‌دهد.
ناظمی عنوان کرد: انتشار اوراق بدهی مختلف اعم از اوراق اجاره، مشارکت و اوراق سلف فرآورده، انتشار اوراق قابل تبدیل، تامین مالی با پشتوانه قرارداد های پیش فروش فرآورده، ضمانت نامه و رتبه اعتباری، پذیره نویسی و انتشار انواع مختلف سهام در کنار اخذ وام و اعتبار اسنادی بانکی و آورده بانیان پروژه از جمله راهکارهایی است که باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
استفاده از سرمایه های مردمی برای پیشبرد پروژه‌های عمرانی و صنعتی، رویکرد درستی است که لازمه آن در درجه اول ایجاد جذابیت برای ورود شرکت ها و پروژه‌های مختلف به بازار و فراهم شدن بسترهای لازم توسط سازمان بورس است.
همچنین پروژه‌های مولد و سودآور نیز باید برای ورود به این بازار علاقه نشان دهند و همه تلاش را برای جلب نظر مردم و سرمایه‌گذاران بکار گیرند. تجربه اخیر پذیره‌نویسی شرکت پروژه تجلی توسعه معادن و فلزات نشان داد سرمایه‌های زیادی مترصد فراهم شدن فرصت‌های جذاب سرمایه‌گذاری هستند. فقط باید جدیت کافی برای فراهم کردن شرایط و به نتیجه رسیدن تامین ملی وجود داشته باشد.
تلگرام اصلی بورس پرس : t.me/boursepressir
انتهای پیام