عضو هیات‌‌‌مدیره شرکت فرابورسی چالش های صادرات و قیمت گذاری دستوری را بر صنایع بورسی و غیر بورسی مورد تحلیل و بررسی قرار داد.
به گزارش پایگاه خبری بورس پرس، محمدرضا عاشری در مورد جایگاه منطقه‌ای ایران در تولید محصولات کاغذی و سلولزی به دنیای اقتصاد اعلام کرد: ایران کشوری است که در یک منطقه جغرافیایی مهم قرار دارد و کشورهای اطراف به این محصولات نیازمند هستند. این کشورها زنجیره تامین ندارند و به همین دلیل موقعیت ویژه‌ای در حوزه سرمایه‌گذاری محصولات کاغذی، سلولزی و بهداشتی برای ایران ایجاد شد. عراق، پاکستان و افغانستان با توجه به رشد شاخص بهداشت عمومی نیازمند این قبیل محصولات هستند.
به جز ترکیه که رقیب سنتی در منطقه محسوب می‌شود، عملا رقیب دیگری در این حوزه نیست. بنابراین در منطقه یک بازار مصرف بسیار بزرگ وجود دارد. حتی استفاده از محصولات بهداشتی در کشورهای حوزه خلیج فارس به مراتب بیشتر و به نوعی استفاده تجملی همراه شده است. بنابراین هر نوع محصول با‌کیفیت در این حوزه را با بهترین قیمت خریدار هستند.
متاسفانه تولیدکنندگان ایرانی برای صادرات مشکل بسیار بزرگی دارند و در این حوزه کشورهای منطقه اجازه واردات با برند ملی ایران را نمی‌دهند. این اتفاق نیاز به یک دیپلماسی اقتصادی و سیاسی دارد. در این خصوص دولت فعلی با تنش‌زدایی در رابطه با کشور عربستان، قدم اول را برداشت. این اتفاق در ادامه باید بار اقتصادی پیدا کرده و این موضوع در ابتدا باید ارج نهادن به موضوع ساخت ایران برای صادرات محصولات باشد.
تخریب تولید با قیمت‌گذاری دستوری
جدای از مسئله اقتصاد سیاسی، متاسفانه ایران دچار یک خودتحریمی نیز است. برای این منظور چند موضوع مطرح است که قیمت‌گذاری دستوری یکی از این موارد خودتحریمی محسوب می‌شود. این تصمیم باعث شده تولیدکننده نتواند بلندمدت تصمیم‌گیری کند. با روش قیمت‌گذاری دستوری شاید بتوان در کوتاه‌مدت قیمت را پایین نگه داشت ولی در بلندمدت موفقیتی حاصل نمی‌شود.
با دستوری شدن قیمت‌ها، جلب سرمایه‌گذاری و جذابیت صنعت از بین خواهد رفت و با کاهش سرمایه‌گذاری، تولید نیز قطعا کاهش خواهد داشت. با توجه به ضریب بهداشتی جامعه، تولید محصولات بهداشتی در حال افزایش است. بنابراین باید سیاستی در پیش گرفته شود که عرضه کالا زیاد شود. در این شرایط است که تورم به دلیل شرایط تقاضا کاهش پیدا می‌کند.
قیمت‌گذاری دستوری نوعی پاک کردن صورت مسئله و نگاه کوتاه‌مدت به تولید و کنترل قیمت در بازار است. اگر قرار باشد مسائل و مشکلات اقتصادی به صورت ریشه‌ای حل شود باید نگاه عمیق و بنیادی نسبت به آن وجود داشته باشد. قیمت‌گذاری دستوری آخرین زنجیره ارزش را هدف‌گذاری کرده و کل فرآیند تولید تا مصرف را دچار مشکل می‌کند. اغلب تولیدکننده‌ها به این دلیل به سمت خام‌فروشی رفتند که زنجیره قبل از آنها دستوری نبود. بنابراین به دلیل همین اعمال، قیمت‌گذاری دستوری خام‌فروشی افزایش داشت.
نیاز مهم سیستم عرضه و تقاضا
عرضه و تقاضا در سیستم بازار شمشیر دو‌لبه است. نمی‌توان در وهله اول برای متعادل شدن قیمت‌ها به صورت کامل اقتصاد باز را اجرا و به سیستم عرضه و تقاضا ورود کرد. باید ابتدا به صورت بخشی به این موضوع ورود داشت. نمی‌توان دارو و کالاهای مهم را با قیمت‌گذاری آزاد عرضه کرد. تا زمانی که هنوز سامانه‌های کنترلی و نظارتی مانند جامع تجارت عملکرد دقیقی ندارند، نمی‌توان وارد بحث اقتصاد آزاد شد. بنابراین ابتدا باید زیرساخت آن فراهم شده و سپس بخشی از تولید را به روش عرضه و تقاضا قیمت‌گذاری کرد.
حداقل کالاهای صنعتی برای قیمت‌گذاری شفاف، باید از طریق بورس‌کالا به موضوع عرضه و تقاضا وارد شوند. در این شرایط دولت به جای قیمت‌گذاری دستوری، باید تنظیم کننده شود. بستری به نام بورس‌کالا مشخص شده و از این طریق دولت باید نظارت کرده و تلاش کند از سودا‌گری جلوگیری شود.
بزرگ‌ترین مزیت بورس‌کالا شفافیت اقتصاد است و یک فرار مالیاتی را در بورس‌کالا نمی‌توان مشاهده کرد. در کنار آن اطلاعات و آمار بسیار شفاف در آنجا وجود دارد و دقیقا می‌توان فهمید یک کالا چه اندازه تولید و مصرف شد و بر اساس این اطلاعات است که دولت‌ها می‌توانند ساز و کارهای صنعتی را پیاده سازی کنند. مسئله بعدی این است تنظیم‌گری دولت از طریق بورس‌کالا بسیار شفاف و راحت انجام خواهد شد. از سوی دیگر برخی فساد‌های فروش نیز در این بستر از بین خواهند رفت.
دریافت ارز صادراتی به شکل دستوری
تولیدکننده با زحمت و تلاش زیاد این دلار را بدست می‌آورد بعد دولت این دلار را با قیمت پایین‌تر از تولیدکننده خریداری می‌کند! بنابراین نوع دیگری از تصدی گری و قیمت‌گذاری دستوری نیز در تسویه حساب‌های ارزی با تولیدکنندگان وجود دارد. باید در نظر داشت نرخ تسعیر برای شرکت‌های تولیدکننده بسیار مهم بوده و اگر این نرخ پایین گرفته شود، صادرات برای آنها جذابیتی نخواهد داشت.
اگر بحث تسعیر نرخ ارز و برخی محدودیت‌های گمرکی برداشته شود با توجه به انرژی که تولیدکنندگان محصولات سلولزی دارند، می‌توان امیدوار بود این صنعت ارز‌آوری بسیاری داشته باشد.
تلگرام اصلی بورس پرس : t.me/boursepressir
انتهای پیام