نخستوزیر ژاپن این هفته به تهران میآید تا با میانجیگری، تنش تهران و واشنگتن را کاهش دهد و مذاکره بر سر نفت میتواند یکی از راهکارها باشد.
به گزارش پایگاه خبری بورس پرس، روزنامه اعتماد در یادداشتی با ٤ نکته به پیشبینی روند مذاکرات میانجیگرانه نخست وزیر ژاپن که این هفته به تهران سفر میکند پرداخت.
١- ژاپن در دوره ۱۰ ساله ٢٠٠٧ تا ٢٠١٧، حدود ٨٩٠ هزار بشکه از وابستگی به نفت را کاهش داده است. با این وجود در سال ٢٠١٧، روزانه ٤ میلیون و ١٤٢ هزار بشکه نفت وارد کرده است تا مجموعا ۶.۱ درصد از واردات نفت جهان در سال ٢٠١٧ توسط این کشور انجام شده باشد. بخش مهمی از نفت وارداتی به ژاپن هم از کشورهای منطقه خلیجفارس تامین شده است.
پس احتمال یک تنش فراگیر در منطقه خلیجفارس که منجر به ناامنی و بسته شدن تنگه هرمز شود، میتواند اقتصاد و صنعت ژاپن را با مشکل جدی مواجه کند. از اینرو ژاپنیها تلاش میکنند تا سطح تنش را در منطقه کاهش دهند.
٢- اوایل دهه هشتاد شمسی، شرکت اینپکس ژاپن پس از ماهها مذاکره، قرارداد توسعه میدان نفتی آزادگان را امضا کرد. این قرارداد چنان برای ژاپنیها مهم بود که برای به دست آوردن آن حاضر شدند بیش از ٣ میلیارد دلار وام کم بهره در اختیار ایران قرار دهند. آنها میخواستند برای تضمین امنیت انرژی آتی در یکی از میادین بزرگ جهان جای پا داشته باشند. وقتی مساله هستهای ایران داغ شد، ژاپنیها با اشاره آمریکا، همه چیز را گذاشتند و به سرعت رفتند. ژاپنیها محترمند اما میانجی بیطرف نیستند!
٣- مقامات وزارت خارجه از حضور نخستوزیر ژاپن در ایران استقبال کردهاند. شینزو آبه برای موفقیت، موقتا میتواند یک کارت نفتی روی میز بگذارد. ژاپن پیش از شروع تحریمها بهطور متوسط روزانه ١٣٠ هزار بشکه نفت از ایران میخرید. در ماه مارس (دو ماه پیش) هم به خاطر نزدیک شدن به زمان عدم تمدید معافیت از سوی آمریکا، واردات نفت ژاپن از ایران رکورد زد و به بیش از ٢٩٠ هزار بشکه در روز رسید.
ژاپن مشتری سنتی نفتی ایران بوده و از دست دادن آن برای ایران گران است. حالا اگر آبه با درک این شرایط بتواند معافیت آمریکا را برای ادامه واردات نفت ایران به میزان قبل از تحریمها بگیرد، میتواند اعتماد ایرانیها را به عنوان میانجی جلب کند.
٤- خطر از دست رفتن بازارهای نفتی ایران تحت فشار تحریمها جدی است. اگر مشتریان نفتی ایران پالایشگاهها را برای نفتهای دیگر تنظیم کنند دیگر فروش نفت به آنها ساده نخواهد بود، حتی اگر تحریمها لغو شوند. بنابراین گذر زمان در این شرایط برای صنعت نفت ایران بسیار مضر است.
خاصه آنکه همسایگان روزبهروز برداشت از میادین نفت و گاز حوزههای مشترک را افزایش میدهند. برای نمونه میتوان به قرارداد ٥٣ میلیارد دلاری عراق با شرکت اکسون موبیل آمریکا اشاره کرد. چنانچه تلاش ژاپنیها به رفع تحریمهای نفتی ایران منجر شود، آنها میتوانند به پروژههای نفتی جنوب ایران بازگردند.
از هر دری که با نخستوزیر ژاپن مذاکره میشود، باید پنجره نفت را هم پیش روی وی باز کرد. صریح و شفاف. زبان نفت بینالمللی و همهفهم است. از آبه گرفته تا ترامپ!
انتهای پیام