کارشناس بازارهای مالی اسلامی با بررسی تصمیمی که موسس خودروسازی فورد را میلیاردر کرد،گفت: با عدم اعمال ۶ مورد توسط مدیران،سرمایه گذاری برای کسب تجربه و مهارت نیروی کار مجانی در خدمت رقبا قرار خواهد گرفت.
به گزارش پایگاه خبری بورس پرس، امیر عباس زینت بخش درخصوص تصمیمی که منجر به میلیاردر شدن هنری فورد شد، در کانال اندیشه و حرکت اعلام کرد: هنری فورد با یک مشکل مواجه بود! رشد روزافزون شهرت خودرو مدل T کارخانه فورد، موجب شد دوباره به تولید انبوه فکر کند. قبلا در سال 1913 خط مونتاژ متحرک را در هایلند پارک واقع در ایالت میشیگان معرفی و راه اندازی کرده بود که خیلی بهتر از آنچه تصور می کرد، کار می کرد.
سال قبل از نصب این خط مونتاژ، با دو برابر کردن تعداد نیروی کار، توانسته بود تولید این خودرو را دوبرابر کند. اما با نصب خط مونتاژ تقریبا تعداد خودرو تولیدی را با همان تعداد نیروی کار دوبرابر کرد. خط مونتاژ آنقدر کارایی کارخانه را بالابرد که به دلیل ماشین محور شدن کار، در واقع میزان دستمزد پرداختی به کارگران افت کرد!
مشکل اینجا بود که نرخ جابجایی استخدام و استعفا کارگران به طرز هشدارآمیزی افزایش یافت. کار کسل کننده و تکراری روی خط مونتاژ موجب دلسردی کارگران می شد و پاسخ آنها به این کارهای تکراری و محدود که نیاز به فکر کردن هم نداشت، استعفا و ترک کار بود.در نتیجه فورد با معاون جان برکف خود جِیمز کوزِنس وارد مشورت شده و تصمیم به انجام یک کار اساسی می گیرد. روز پنجم ژانویه 1914 فورد و کوزنس خبرنگاران را به کارخانه فراخواندند تا تغییرات سیاست های استخدامی خود را به منظور بهبود اوضاع نگه داشتن و حفظ کارکنان و کارگران در هایلند پارک به اطلاع عموم برسانند.
این تغییرات سیاست های استخدامی شامل کاهش ساعات کاری از 9 به 8 ساعت،جایگزینی سه شیفت کاری به جای دو شیفت کاری جهت خلق فرصت های شغلی فراوان و مهم تر از همه افزایش میزان دستمزد روزانه به 5 دلار یعنی بیش از دو برابر به دلیل شرایط خاص که این به معنای خرج کردن سالانه 10 میلیون دلار اضافی به منظور نگه داشتن، افزایش بهره وری و بهبود اوضاع زندگی کارگران بود.
این خبر به سرعت در جنوب شرقی میشیگان پیچید تا جایی که تیتر خبری روزنامه New York Evening Post "یک کار سخاوتمندانه باشکوه" بود! اما 5 دلار در روز تبدیل به یک سرمایه گذاری عالی شد. طی یک سال، میزان جابجایی کارگران از 370 درصد به 16 درصد کاهش یافت و همزمان بهره وری از 40 درصد به 70 درصد افزایش یافت!
بین سالهای 1910 تا 1919 هنری فورد توانست قیمت خودرو مدل T را از 800 دلار به 350 دلار کاهش داده، و با افزایش تولید از 18هزار خودرو در سال 1909به یک میلیون خودرو در سال 1920، موقعیت خود را به عنوان بزرگترین خودروساز جهان تثبیت و خود را میلیاردر کند!
وی با افزایش دستمزدها بازار کلی خودرو مدل T را گسترده تر کرده و در همان روز اعلام عمومی سیاست های جدید استخدامی به خبرنگاران گفت: ما بجای میلیونر کردن چند کارفرما که از کارگران سخت کار می کشند، به خوشبخت و خشنود کردن 20 هزار انسان (کارگران و کارکنان) اعتقاد داریم.
فورد خوب فهمیده بود که پول باید بچرخد و با دو برابر کردن دستمزد و توزیع پول و ثروت میان 20 هزار نفر کارگر و کارمند، علاوه بر بالابردن علاقه مندی، اشتیاق و وفاداری در آنها به جهت Skin In The Game داشتن و سهیم بودن آنها تبدیل به 20 هزار خریدار خودرو اضافی (علاوه بر فروش معمول) خواهد شد و هر خودرو روی جاده به معنای جذب ده ها مشتری جدید برای محصولات کارخانه فورد خواهد بود که همین برای خلق ثروت 200 میلیارد دلاری به ارزش امروز فورد کافی بود!
بعد از یک قرن، تمرکز شرکت های امروزی هم روی حفظ نیروهای موجود است تا جایگزین کردن آنها با داوطلبان جدید، چرا که برای آموزش و آشنایی آنها با فرهنگ شرکت، سرمایه گذاری های احتمالا گزافی شده است.طبق اعلام اداره آمار کار آمریکا، هزینه جابجایی و تغییر یک پرسنل معادل 33 درصد کل حقوق و پاداش های پرداختی به اوست!
با پیچیده تر شدن محیط کار و کسب، دستمزد به تنهایی دیگر معیار تصمیم گیری نیروها برای ماندن یا رفتن نیست. رفتار ناشایست و گستاخانه یک مدیر، حضور نیروهای سفارشی نالایق، به حساب نیامدن در تصمیم گیری ها، عدم تعادل میان زندگی و کار و وزن بیشتر کار، نبودن برنامه های آموزشی حرفه ای و گرفتن بازخورد، رشد نکردن و درجا زدن و ...هم از جمله عواملی هستند که اگر فکری برای اصلاح آنها نشود، با وجود حقوق و دستمزد بالا احتمالا نیروها کارکردن در محیطی دیگر را ترجیح خواهند داد. به عبارت دیگر آنچه برای کسب تجربه و مهارت آنها سرمایه گذاری شده، مجانی در خدمت رقبا قرار خواهد گرفت!
انتهای پیام