رئیس انجمن قطعه‌سازان گفت: رنو فرانسه با ارسال نامه‌ای به خودروساز ایرانی از اتمام همکاری خبر داد که به معنای عدم تامین قطعات و توقف تولید خانواده تندر-۹۰ و ساندرو است .
به گزارش پایگاه خبری بورس پرس به نقل از دنیای اقتصاد،در شرایطی که حدود ۸۵ روز از اعمال تحریم آمریکا علیه صنعت خودروسازی می‌گذرد، رنو با ارسال نامه‌ای به خودروسازان، رسما پایان همکاری را با آنها اعلام کرد.
محمدرضا نجفی‌منش رئیس انجمن قطعه‌سازان گفت: با توجه به نامه رسمی رنو، دیگر امکان تامین قطعات محصولات این شرکت از خارج وجود ندارد و این به معنای توقف تولید خانواده تندر-۹۰ و ساندرو است. در این شرایط، تنها راه ادامه تولید محصولات رنو در ایران، داخلی‌سازی کردن قطعات آنها است.
وی با بیان اینکه در حال حاضر حدود ۶۰ درصد قطعات تندر-۹۰ و ساندرو از داخل تامین می‌شود، گفت: طبق فراخوانی که به قطعه‌سازان داخلی دادیم، قرار است برای داخلی‌سازی ۴۰ درصد باقی‌مانده قطعات محصولات رنو، امکان‌سنجی کنیم تا شرکت‌های قطعه‌ساز، توان و برنامه را در این مورد اعلام کنند.کار داخلی‌سازی این محصولات (در مرحله مقدماتی) به نوعی آغاز شده اما از مهمترین قطعات محصولات رنو که هنوز داخلی‌سازی نشده، می‌توان به قطعات موتوری و ECU اشاره کرد.
اظهارات رئیس انجمن قطعه‌سازان در شرایطی است که اگرچه داخلی‌سازی کردن محصولات رنو در حالت ایده‌آل و به‌طور کلی، اقدام مثبتی به‌شمار رفته و به حفظ تولید خانواده تندر-۹۰ و ساندرو می‌انجامد، با این حال قطعه‌سازان با چند مانع و چالش در این مسیر مواجه هستند.
مساله اول اینجاست که قطعه‌سازان برای داخلی‌سازی کردن محصولات رنو ابتدا باید از سد خودروساز فرانسوی گذشته و مجوز لازم را از این شرکت سخت‌گیر اخذ کنند. در صورت توفیق در این پروسه، مرحله بعدی، موافقت خودروسازان داخلی با ساخت داخل کردن قطعات خانواده تندر-۹۰ و ساندرو است، چه آنکه اگر ایران‌خودرو و سایپا از این موضوع استقبال نکنند، داخلی‌سازی خودروهای رنو محلی از اعراب نخواهد داشت.
گذشته از این دو مساله، ناهماهنگی فعلی میان قطعه‌سازان بر سر داخلی‌سازی خانواده تندر-۹۰ و ساندرو نیز خوان دیگری است که عبور از آن چندان آسان نخواهد بود. در حال حاضر برخی قطعه‌سازان داخلی چندان میل و انگیزه‌ای برای ساخت داخل کردن قطعات محصولات رنو ندارند و این ناهماهنگی اجازه پیش بردن پروژه را نخواهد داد.
از همه این مسائل که بگذریم و فرض را بر حل و فصل آنها بگیریم، قطعه‌سازان تازه باید به مصاف دو چالش بزرگ یعنی تامین مواد اولیه و حفظ کیفیت محصولات رنو بروند. ازآنجا که تحریم‌های جدید آمریکا، ارسال مواد اولیه را به ایران محدود کرده، مشخص نیست قطعه‌سازان بتوانند مطابق نیاز موفق به تامین آن از خارج شوند. همچنین با توجه به سابقه نه چندان خوب زنجیره خودروساز در بحث کیفی، حفظ کیفیت محصولات رنو پس از داخلی‌سازی، یک ابهام و علامت سوال بزرگ به‌شمار می‌رود.
موافقت شفاهی احتمالی رنو با داخلی سازی محصولات
هرچند داخلی‌سازی قطعات هر خودرویی، نیاز خارجی آن را برطرف و امکان تولید را بدون وابستگی به خارج فراهم می‌کند، با این حال این موضوع مشروط به موافقت شرکت مادر است. عملیات داخلی‌سازی خانواده تندر-۹۰ و ساندرو نیز زمانی قابل کلید خوردن است که رنویی‌ها با ادامه تولید برند در ایران طی دوران تحریم، موافقت کنند. در غیر‌این صورت، رنو می‌تواند به مجامع بین‌المللی بابت تولید غیر‌قانونی و بدون مجوز محصولات، شکایت برده و تبعات حقوقی و مالی سنگینی را متوجه خودروسازی بکند.
اگرچه در دور قبلی تحریم‌ها و با وجود خروج پژو از ایران، تولید محصولات این شرکت ادامه یافت، با این حال قطعه‌سازان و خودروسازان خوب می‌دانند رنو فرق می‌کند و اجازه تولید بدون مجوز محصولات را نخواهد داد. البته آن طور که رئیس انجمن قطعه‌سازی گفته، ظاهرا رنو موافقت خود را با ساخت داخل کردن قطعات خانواده تندر-۹۰ و ساندرو و ادامه تولید آنها در ایران، اعلام کرده است.
این موافقت، فعلا غیررسمی و به ادعای قطعه‌سازان داخلی بوده و رنو هنوز رسما مجوز داخلی‌سازی و تولید محصولاتش را در ایران صادر نکرده است. برخی بر این باورند که احتمال دارد رنویی‌ها از بیم تحریم‌های آمریکا، داخلی‌سازی و تداوم تولید خانواده تندر و ساندرو را در ایران رسما تایید نکنند اما شفاهی با این موضوع موافقت کرده باشند. در این صورت طبعا موافقت شفاهی احتمالی، تضمینی برای در امان ماندن خودروسازی ایران از تبعات حقوقی تولید محصولات رنو (بدون مجوز رسمی) نخواهد بود و ممکن است در آینده مشکل‌آفرین باشد.
مساله دیگر اینجاست که رنویی‌ها طی حضور بیش از یک دهه‌ای در ایران به واسطه قرارداد ال۹۰، رفتاری بسیار سختگیرانه در مورد تامین قطعات و حفظ کیفیت محصولات لحاظ کردند.این سختگیری به حدی بود که رنو سال هاست اجازه عبور داخلی‌سازی را از مرز ۶۰ درصد، به ایرانی‌ها نداده و توانسته کیفیت تندر-۹۰ و ساندرو را حفظ کند. حال چه شده که رنو (به ادعای قطعه‌سازان) با داخلی‌سازی موافقت کرده، مشخص نیست. قطعه‌سازان بر این باورند که رنو برای حفظ بازار در ایران، چنین مجوزی داده است.
مجوز خودروسازان داخلی
با فرض اینکه رنو واقعا با داخلی‌سازی محصولات در ایران موافقت کرده باشد، مساله دیگر روی خوش نشان دادن خودروسازان داخلی به این پروژه است. در حال حاضر ایران‌خودرو و پارس‌خودرو به تولید محصولات رنو مشغول هستند و فعلا نیز به واسطه قطعاتی که از قبل ذخیره کرده‌اند، چراغ تولید را روشن نگه داشته‌اند. این در حالی است که با اتمام قطعات ذخیره، تولید محصولات رنو در ایران متوقف خواهد شد. در این شرایط، مشخص نیست خودروسازان پروژه داخلی‌سازی قطعات رنو ازسوی قطعه‌سازان را پذیرفته و از این مسیر، تندر و ساندرو را حفظ کنند.
به‌عبارت بهتر، این احتمال وجود دارد که ایران‌خودرو و سایپا کلا قید تولید محصولات رنو را پس از اتمام ذخایر قطعه آنها بزنند یا تداوم تولید را از مسیری غیر‌ساخت داخل کردن، ادامه دهند. این مسیر دیگر می‌تواند حرکت خودروسازان به سمت منابع فرعی تامین قطعه باشد، هرچند البته با توجه به صعود نرخ ارز و محدودیت‌های ناشی از تحریم، کار بسیار سختی خواهند داشت.
هرچه هست، قطعه‌سازان اگر می‌خواهند پروژه داخلی‌سازی محصولات رنو را پیش ببرند، باید موافقت کامل خودروسازان را اخذ کنند، چه آنکه ممکن است پس از هزینه کردن در راستای قالب‌سازی و ساخت داخل، به در بسته بخورند بنابراین باید منتظر ماند و دید ایران‌خودرو و سایپا اولا قصد ادامه تولید محصولات رنو را دارند و ثانیا در این مورد به قطعه‌سازان داخلی اعتماد می‌کنند یا نه.
انتهای پیام